9
Part : ติณห์
ผมกำมือแน่น เดินออกจากห้อง ไม่ได้จะมาใส่เสื้ออย่างที่บอกยัยเด็กแสบหรอก เพราะเสื้อผ้าก็อยู่ในห้องนอนนั่นแหละ แต่จะออกมาต่อยไอ้บ้าที่กล้าล่วงเกินเธอต่างหาก เมื่อกี้ชกไปแค่นิดเดียวเอง มันไม่สาสมกับที่มันทำกับยัยเด็กแสบ
"ติณห์คะ"ทันทีที่ผมเดินพ้นประตู คู่ขาคนสวยก็วิ่งเข้ามากอดแขน
"กลับไปก่อน"ผมแกะมือเธออก ไม่มีอารมณ์ทำเรื่องอย่างว่าต่อหรอกนะ
"ติณห์คะ"
"ฉันบอกให้กลับไป!"ผมตวัดสายตามองเธอ ไม่ชอบผู้หญิงที่พูดไม่รู้เรื่อง บอกแค่ครั้งเดียวคือจบ
"ก็ได้!"เธอยอมถอย แต่ท่าทางไม่พอใจ แล้วใครสนถึงจะสวยแต่นิสัยแบบนี้ผมก็ไม่เอา!
"มันอยู่ไหน!"พอคู่ขาออกไป ก็หันไปถามไอ้มาร์ชเพื่อนคนเดียวที่เหลืออยู่ในห้อง คนอื่นๆได้สลายตัวกลับไปหมดแล้ว
"หามส่งโรงบาลแล้ว มึงซัดมันซะเละขนาดนั้น ถ้าวันนี้กูไม่มา มึงได้ซัดมันตายแน่ๆ"
เวลาที่ผมโกรธไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ นอกจากเพื่อนสนิทในกลุ่มจริงๆ ซึ
