ช่วงเย็นใกล้เลิกงาน ชัญญาเดินทางมาหาจิรายุที่บริษัท หวังชวนประธานหนุ่มออกไปทานอาหารเย็นด้วยกันเหมือนทุกครั้งกับผู้ชายที่อยู่ในสถานะพี่ชาย
ชัญญาเดินกรีดกรายออกจากลิฟต์ มุ่งตรงไปยังห้องทำงานผู้บริหาร และ ไม่ลืมเอ่ยทักทายเลขาคนสนิทของประธานหนุ่ม
“สวัสดีค่ะ คุณขันติ พี่ยุอยู่รึเปล่าคะ” ชัญญาเอ่ยถามขันติด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน ท่าทางอ่อนโยนชวนให้ขันติยิ้มรับอย่างนอบน้อม
เมื่อผู้หญิงตรงหน้าคือน้องสาวของท่านประธานที่ช่วงก่อนมักมาหาเจ้านายอยู่บ่อยครั้ง แต่ช่วงหลังดูเหมือนจะหายหน้าไปนาน
“สวัสดีครับ คุณชัญญา ท่านอยู่ในห้องทำงานครับ”
“มีแขกรึเปล่าคะ?” ชัญญาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสุภาพ สายตาเหลือบมองเห็นโต๊ะทำงานไร้คนนั่ง อีกหนึ่งโต๊ะตั้งอยู่ไม่ไกลจากขันติมากนัก
“ไม่มีครับ แต่เดี๋ยวผมแจ้งท่านประธานให้” ขันติรีบยกหูต่อสายหาเจ้านายหนุ่มที่นั่งอยู่ในห้องทำงาน รายงานแขกที่ขอพบและได้รับอนุญาตง่ายดาย
“ขอ
