“ถ้าเด็กในท้องไม่ใช่ลูกของนาย นายจะยังพูดแบบนี้อีกไหม” ม่านฟ้าหันมาถามเสียงขื่น
“ฉันรับได้ ฉันอยากรับผิดชอบดูแลเธอ แต่ทำไมเธอไม่เลือกฉัน ไปเลือกไอ้กระทิงมัน” สืบสายถามอย่างไม่เข้าใจ
“หึ! นายบอกว่าจะรับผิดชอบฉันอย่างนั้นเหรอ รับผิดชอบไปทำไม ฉันเป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่โดนนายข่มเหงเท่านั้นเอง”
“ฉันชอบเธอมานานแล้ว เธอเองก็รู้ ทำไมล่ะ ทำไมถึงปฏิเสธฉัน ฉันด้อยกว่ากระทิงตรงไหน”
“พี่กระทิงแสนดี ดีกับฉันตั้งแต่เด็ก แม้ฉันจะมีเรื่องทะเลาะกับนังหญ้าหวานก็ไม่เคยเข้าข้างใคร ได้แต่ช่วยไกลเกลี่ย พอนังหญ้าหวานไปเสียได้ พี่กระทิงก็ดูแลฉัน มีน้ำใจ ไม่เหมือนนาย รังแกฉันตั้งแต่เด็ก” สายตาเพ้อฝันของม่านฟ้าแปรเปลี่ยนเป็นแข็งกร้าวในทันทีที่หันมามองใบหน้าของสืบสาย
“แต่ฉันก็พยายามเปลี่ยนตัวเองแล้ว ตอนเด็กๆ ฉันอาจจะนิสัยไม่ดีจริง เพราะพ่อกับแม่บอกว่าฉันไม่เคยผิด” สืบสายพูดเสียงแห้งแล้ง เขาไม่อยากให้บิดามารดา
