“กันตาเองเหรอ มีอะไรหรือเปล่า”
“ถ้าไม่มีแล้วมาไม่ได้เหรอ”
“มาได้สิ แต่คิดว่ากันตามีธุระอะไรด่วน ความจริงโทรมาก็ได้ เราจะรีบไปหาทันที”
“ฮิ้วๆๆๆ” เสียงล้อเลียนของเพื่อนๆ ดังมาเป็นระยะ
“พวกนายมาโห่อะไรอยู่ได้ ไปทำงานสิ” พนาหันไปทำเสียงดุใส่เพื่อนแก้เก้อ
“โธ่... เพื่อนเราเขินจนหน้าแดงไปถึงหูเลยว่ะ” ล้อเลียนเพื่อนจนพอใจก็ไปหาเก้าอี้มาให้แฟนเพื่อนนั่ง
กันตาหัวเราะในท่าทีของหนุ่มๆ ที่เอาผ้ามาปัดเก้าอี้เชิญเธอนั่งเหมือนเธอเป็นเจ้าหญิง
“น้ำเย็นๆ กันตา” พนายื่นแก้วน้ำให้แฟนสาว
“ขอบใจนะ กินอะไรกันหรือยัง วันนี้กันตาเอากับข้าวมาให้” ดื่มน้ำจนชื่นใจก็ยกปิ่นโตที่ถืออยู่ให้แฟนหนุ่ม
“เอามาให้นายไม้คนเดียวเหรอกันตา” ณัฐเอ่ยถามอย่างล้อเลียน
สาวน้อยหน้าแดงก่อนจะส่ายหน้าไปมาแล้วตอบเอาใจเพื่อนๆ ของแฟนหนุ่ม
“เอามาให้ทุกคนจ้ะ ให้แม่บ้านทำมาให้ หลายอย่างเลยนะ”
“กำลังหิวอยู่พอดี นี่ก็เที่ยงแล้วยังไม่
