ภูริตามองไปที่ห้องทำงานของเขตคาม วันนี้ก็เป็นอีกวันที่เขาโทรมาบอกว่าไม่เข้าบริษัทตั้งแต่วันนั้นที่เขาไปที่คอนโดของเธอ เขาก็หายหน้าหายตาไป มีโทรมาบ้างบางวัน บางวันก็ส่งข้อความมา เธอพยายามไม่คิดมากคิดว่าเขากำลังดูแลพ่อของเขาและคงยุ่งมาก แต่ธีรเดชกลับเป็นคนที่มาให้เธอเห็นหน้าทุกวัน เลิกงานเขาจะมารอเธอที่หน้าบริษัท แล้วขับรถตามเธอไปที่คอนโดทุกวันเอาดอกไม้มาให้ทุกวันแต่เธอก็ไม่เคยรับ วันนี้หลังเลิกงานเธอแวะห้างเพื่อซื้อของสดไปใส่ตู้เย็น ธีรเดชก็ตามเธอมาด้วยเธอไล่เขาจนไม่รู้จะไล่ยังไงแล้ว ตราบใดที่เขาไม่ข้ามเส้นที่ขีดไว้เธอก็ไม่สนใจ เขาอยากตามก็ตามไป ระหว่างเลือกซื้อของสายตาก็หันไปเห็นเขตคามกำลังเข็นรถเข็นมีหญิงสาวหน้าตาน่ารักคล้ายลูกครึ่งหยิบของลงรถเข็น ทั้งสองคุยกันหัวเราะคิกคัก ธีรเดชเห็นภูริตาหยุดเดินก็มองตามสายตาของเธอ เขากระตุกยิ้มมุมปาก
" ผมบอกคุณแล้วว่าคนอย่างมันไม่จริงจังกับคุณหรอก ที่
