เขตคามพึ่งรู้ว่าวันเกิดของภูริตาผ่านมาแล้วและวันนั้นที่เขาเจอเธอที่พัทยาเธอก็พึ่งกลับจากการฉลองวันเกิดที่ไอยวรินทร์จัดให้ เขาจึงตั้งใจจะชดเชยให้เธอย้อนหลัง เขามองดูแหวนเพชรในกล่องและตั๋วบินไปปารีส2ใบเขาจะขอเธอแต่งงานที่นั่น
เขตคามพาภูริตาไปเที่ยวหลายที่พาไปกินของอร่อยๆเข้าร้านนั้นออกร้านนี้ จนมืดค่ำเขานั่งลงล้วงเอากล่องแหวนเพชรมาเปิด
" ผมรู้ว่ามันอาจจะเร็วไปหน่อย แต่ผมไม่อยากรออีกแล้ว ผมอยากเข้านอนพร้อมคุณและตื่นนอนขึ้นมาเจอคุณในทุกเช้า พายครับผมรักคุณ แต่งงานกับผมนะ แสงไฟจากหอไอเฟลยิ่งทำให้บรรยากาศในตอนนี้โรแมนติกเข้าไปอีก ภูริตาลังเลแต่ก็คิดว่าความรักไม่ต้องใช้เวลานานหรอก รักก็คือรัก เธอพยักหน้าตอบรับ เขตคามดีใจรีบสวมแหวนให้เธอแต่แหวนหลวมไปหน่อย
" ผมขอโทษนะผมกะไม่ถูกไว้กลับไปผมจะไปเปลี่ยนให้พอดีกับนิ้วคุณ ไม่สิ หาร้านที่นี่ก็ได้นี่งั้น พรุ่งนี้ผม"
" ไม่ต้องรีบหรอกไว้กลับไปเมืองไทยก
