“ก็ใช่น่ะสิ คุณก็เห็นไม่ใช่เหรอว่าแม่ฉันจะกินหัวฉันแล้ว” พะพายเค้นเสียงออกมา แต่ทว่าสีหน้าท่าทางของเธอกลับต้องพยายามทำให้มันปกติที่สุด ด้วยเพราะว่าตอนนี้เธอกับเขาเริ่มเดินเข้ามาในกลุ่มแขกที่มาร่วมงานแล้วนั่นเอง เธอไม่รู้หรอกนะว่าคนเหล่านี้เกี่ยวข้องอะไรกับเขา แต่ถ้าให้เดาก็คงมาเพราะอิทธิพลของเขา ไม่มีใครจริงใจกับมาเฟียอย่างพ่อเลี้ยงณดลหรอก เธอเข้าใจเช่นนั้น เพราะภาพลักษณ์และชื่อเสียงของเขามันติดลบไปแล้ว
“มีคนที่คุณกลัวด้วยแฮะ” เขาหัวเราะออกมาเบาๆ
“ถ้าไม่ให้ฉันกลัวแม่จะให้กลัวใครที่ไหนล่ะ รีบไปต้อนรับแขกให้เสร็จเถอะ งานแต่งจะได้เสร็จสักที” พะพายบอกด้วยความขัดใจ ไม่ว่าเขาจะทำอะไร เธอก็ดูจะขัดหูขัดตาเขาไปหมด รูปร่างหน้าตาของเขานับว่าเกรดพรีเมี่ยมเลยล่ะ แต่นิสัยเนี่ยต้องเรียกว่าหลุดไปใต้พื้นโลกแล้วมั้ง
“เอาเถอะ อยากเข้าหอก็ไม่บอก เดี๋ยวผมจัดให้” ว่าแล้วร่างสูงก็ขมักเขม้นที่จะเดินพาเจ้าสาวขอ
