ไร่เชิงเดือน
“พี่พร้อมทำอะไรอยู่คะ” หญิงสาววัยยี่สิบต้นๆ นามว่าพะพาย เอกมงคล ที่ใบหน้าสวยหวานสมกับวัยของตนเอง เธอเพิ่งสำเร็จการศึกษาด้านการเกษตรมาจากมหาวิทยาลัยชั้นนำแห่งหนึ่ง เธอเดินเข้าไปถามพี่ช่ายที่ขมักเขม้นอยู่กับการทำบางอย่างอยู่สักพักแล้ว
“ว่าแล้วไงว่ายัยตัวแสบของพี่ต้องมา นี่คงสงสัยมากแล้วสิท่าถึงได้เดินเข้ามาถาม” พี่ชายเอ่ยถามออกมาอย่างรู้นิสัยของน้องสาวตนเองดี เธอเป็นหญิงสาวที่น่ารักสมวัย และเต็มไปด้วยความขี้สงสัย และใบหน้าหวานของเธอ ทำให้ใครก็ไม่สามารถใจร้ายกับเธอได้ลง
“พี่พร้อมก็ว่าน้องตลอดล่ะ นี่น้องสาวคนเดียวของพี่เถอะ มันควรต้องทะนุถนอมแล้วมั้ย” พะพายเอ่ยออกมาด้วยท่าทางงอนๆ จะไม่ให้เธองอนได้ยังไงล่ะ ในเมื่อพี่ชายของเธอแขวะเธอจนเป็นนิสัยแล้วเถอะ จะมาว่าเธอเป็นยัยตัวแสบ ไม่ใช่เลยสักนิด ตอนนี้เธอโตแล้ว สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรี เกียรตินิยมอันดับสองนะจ๊ะ ไม่ใช่น้องน้อยช่างสงสัยที่เดินตามพี่ชายของตนเองเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ให้เกียรติอายุที่มากขึ้นทุกวันของเธอด้วยเถอะ
“โอ๋ๆ อย่าน้อยใจเลย พี่มีน้องสาวกับเขาคนเดียว จะให้พี่หยอกใครล่ะถ้าไม่หยอกเรา” พร้อม เอกมงคล เอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม ด้วยเพราะว่าเขาเห็นว่าน้องสาวคนเดียวของเขาเริ่มมีท่าทีงอนเขาจริงๆ แล้ว
“ว่าแต่ว่านี่มันคืออะไรคะ บอกมาสักทีเถอะ พะพายสงสัย” พะพายไม่ได้สนใจในท่าทางของพี่ชายเลยสักนิด แต่ทว่าสายตาของเธอกำลังมองไปที่สิ่งที่พี่ชายกำลังทำอยู่ และไม่มีมีท่าว่าจะละความสนใจจากสิ่งนั้นหากว่าเธอยังไม่ได้คำตอบในสิ่งที่เธออยากรู้
“นี่คือไม้ที่พี่เตรียมไว้สร้างบ้านหลังเล็กๆ ของพี่ที่ท้ายไร่น่ะ” ในที่สุดพร้อมก็ตัดสินใจบอกน้องสาว ก็สมควรที่เธอจะสงสัย ในเมื่อร้อยวันพันปีไม่เคยมีกองไม้ขนาดใหญ่มาอยู่แถวเรือนใหญ่ แล้วพี่ชายของเธอก็เดินวนไปวนมาหลายรอบ พร้อมทั้งถือตลับเมตรวัดขนาดของไม้ มันเป็นภาพที่แปลกตาไม่น้อย เพราะว่าส่วนใหญ่พร้อมนั้นจะอยู่ในไร่ดูแลคนงานที่กำลังทำไร่เสียมากกว่า
“พี่พร้อมจะแต่งงานแล้วเหรอ นี่แอบไปคบสาวที่ไหนก่อน นึกว่าจะแต่งงานกับกะหล่ำปลีกับส้มแล้วเถอะ” พะพายหัวเราะออกมา เมื่อพี่ชายบอกว่าจะไปสร้างกระท่อมที่ท้ายไร่ ด้วยเพราะว่าพี่ชายไม่เคยมีความคิดนี้มาก่อน แล้วที่สำคัญไปกว่านั้นพี่ชายของเธอยังเป็นลูกรักของมารดาอีก ไม่รู้ว่าไอเดียนี้มารดารู้หรือยัง ลูกชายคนโปรดจะออกเรือน เธอไม่อยากหูชานะ พี่ชายกับมารดาควรจะต้องเคลียร์กันก่อน