เผชิญหน้า...2

405 คำ
ทางด้านคนที่แอบฟังอยู่ก็เดาได้ทันทีว่าเธอต้องการจะแกล้งเขา แต่ช่างแต่งหน้าไม่ร่วมมือด้วย นั่นคงทำให้เธอไม่พอใจ และเขาก็แอบเห็นว่าเจ้าสาวแสนสวยของเขาหน้างอเง้าเพียงใด “เฮ้อ...แล้วนี่เรียบร้อยหรือยังคะ” เมื่อไม่ได้รับความร่วมมือพะพายก็ถอนหายใจออกมาด้วยความไม่ชอบเท่าใดนัก โลกนี้ไม่มีอะไรได้ดั่งใจเธอเลย แม้กระทั่งเจ้าบ่าว เธอไม่รู้ เลยว่าเขาพิศวาสอะไรในตัวเด็กกะโปโลอย่างเธอ ถึงได้เอาเงินมากขนาดนั้นมาเป็นสินสอดให้เธอ แต่ก็นั่นแหล่ะ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม เธอก็ไม่เอามาคิดให้ปวดหัวแล้ว สิ่งที่เธอต้องคิดต่อไปคือทำยังไงเธอถึงจะใช้ชีวิตอยู่กับเขาได้อย่างไม่ต้องทุกข์ใจ ขอแค่ไม่ต้องทุกข์ใจเป็นพอ ไม่ต้องมีความสุขก็ได้ “เรียบร้อยแล้วค่ะ รอเจ้าบ่าวมารับนะคะ” ช่างแต่งหน้าเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม เอาจริงๆ นะ เจ้าบ่าวนั้นหล่อแบบหาตัวจับได้ยากจริงๆ แต่เสียอย่างเดียวเลย ประวัติไม่ดี คงไม่มีผู้หญิงคนไหนหรอกที่อยากแต่งงานกับคนมีประวัติอย่างเขา “ค่ะ ขอบคุณค่ะ” เมื่อไม่ได้อย่างใจต้องการ เจ้าสาวก็ทำได้เพียงหยิบสมาร์ทโฟนมาไถเล่นแก้เซ็งเท่านั้น เพราะที่นี่คือไร่ของเขาอาณาจักรของเขา งานแต่งงานของคนทั้งคู่ก็ถูกจัดที่นี่ นกน้อยที่กำลังจะถูกจองจำไว้กับเขาอย่างเธอ ก็ทำอะไรไม่ได้จริงๆ ล่ะ ครบสูตรเลย เรียนจบ แต่งงาน มีลูก นี่คือชีวิตครอบครัวที่คนทั่วไปใฝ่ฝัน แต่เธอมันลัดขั้นตอนไปหน่อย เพราะเธอกำลังกลับสู่ยุคที่ยังไม่มีไฟฟ้าใช้ ยุคแห่งการคลุมถุงชน เหลืออีกนิดนึงก็จะกลายเป็นคนยุคหินที่พอใจกันลากเข้าถ้ำแล้วเถอะ “อุ๊ย!! เจ้าบ่าวมารับแล้วค่ะ พี่ขอตัวก่อนนะคะ” เมื่อช่างแต่งหน้าเห็นเจ้าบ่าว จากที่เก็บของจะออกจากห้องไปอยู่แล้ว ตอนนี้กลายเป็นกวาดของลงกระเป๋าแล้วรีบออกไปจากห้องทันที ส่วนเจ้าสาวพยายามจะคว้าร่างของช่างแต่งหน้าไว้ แต่เธอก็คว้าไม่ทัน เธอได้แต่ถอนหายใจออกมาด้วยความผิดหวัง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม