“ตอนนี้ไม่ต้องถามหรือสนใจเรื่องคนอื่นหรอกนะ เรามาสนใจเรื่องของเราจะดีกว่า...อ่าส์...ฉันจะทนไม่ไหวแล้วรู้หรือเปล่า”
“ทะ...ทำไมคะ...คุณโฬม”
“ก็เธอน่ากินขนาดนี้ยังไม่รู้ตัวอีกเหรอ...อืม...ตอนแรกฉันนึกว่าเธอตัวเล็ก ที่ไหนได้ เล็กซ่อนรูป เร้าใจเป็นบ้าเลย”
เขาก้มหน้าลงไปหา แต่คราวนี้ไม่ได้มุ่งตรงไปที่ปากของหล่อน โฬมซุกไซ้ใบหน้ากับลำคอขาวผ่อง รสสุคนธ์ขนลุกชันด้วยความเสียวสยิว เขากระตุ้นเร้าอารมณ์สาวก่อนถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกด้วยคาวมเร่งร้อนโดยไม่สนใจว่าที่นี่เป็นห้องครัว บรรยากาศเปิดโล่งแต่ดูเหมือนว่าโฬมจะไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ก็ในเมื่อเขาไม่ปฏิเสธรับหล่อนเป็นเมียแล้วยังต้องรีรออะไรอีก ความต้องการล้นปรี่ทำให้เขาแทบระเบิดจากความอัดอั้น เขาอยากทำแบบนี้มานานแล้ว ไม่เข้าใจตัวเองว่ารอคอยอะไรอยู่ เนื้อตัวของรสสุคนธ์นุ่มนิ่มและหนั่นแน่น โฬมถอดเสื้อผ้าออกหมดและยืนล่อนจ้อนต่อหน้ารสสุคนธ์ที่ตกตะลึงเมื่อเห
