บทที่37 เสียสละ

1657 คำ

อันนามาเรียนอนกอดคู้เข่าภายในห้องคนเดียว หลังจากถูกสามีกักขังเธอ ด้านนอกมีลูกน้องมาเฟียคุ้มกันอย่างแน่นหนา สภาพอ่อนแรงแบบนี้จะมีปัญญาหนีจากอาณาเขตมาเฟียใจดำอำมหิตได้อย่างไร ร่างทรงพลังของมาเฟียก้าวเข้าสู่ห้องเปรียบเสมือนกรงขังห้องสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ แคบ ๆ ของอดีตเชลยสาว เธอไม่เคยรู้ว่าภายใต้หน้ากากโหดร้าย เลือดเย็นของเคลย์ตันเก็บซ่อนแฝงเจ็บปวดรวดร้าวไม่ต่างกันกับภรรยาสุดรักสุดแค้นเคือง “ไหนลูกน้องฉันบอกว่าเธอไม่ยอมแตะอะไรทั้งนั้น คิดจะใช้วิธีลูกไม้ตื้น ๆ โง่ ๆ เพื่อตรอมใจตายคนเดียวเหรอ ใช้กับฉันไม่ได้ผลหรอก เธอจะไม่กินหรือมีชีวิตอยู่ มันก็ไม่ได้สำคัญอะไรกับฉันอีก” “แล้วคุณมาบอกโรสทำไม” อันนามาเรียเอ่ยเสียงราบเรียบแฝงสั่นเครือเล็กน้อย หญิงสาวนอนหันตะแคงให้กับคนใจแคบ เคลย์ตันจำเป็นตัดอารมณ์ความรู้สึกพิเศษต่อภรรยาสาวออกหมดจดเพื่อกีดกันเธอจากชีวิต ที่เขาทำไปทั้งหมดไม่ใช่รังเกียจ ไม่รักแม้แ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม