เกมแค้นทวงสามีร้าย

บทที่1 นางในฝัน

“โรส ฉะ...ฉัน ขอโทษที่รู้ตัวช้าเกินไป”

เคลย์ตัน ครูซ มาเฟียตัวร้ายอิตาลีรำพึงรำพันจิตวิญญาณสุดท้ายถึงคนที่ชายหนุ่มเพิ่งรู้ตัวว่ารัก รักในวันที่เขาอาจไม่มีชีวิตรอดกลับไปหาเธอ ภรรยาแต่งเคยเกลียดชิงชัง กลับละอายใจตัวเองเคยกระทำผิด ทำให้หญิงสาวต้องเสียน้ำตา

‘ฉันตายไปแล้วเหรอ สุดท้ายจุดจบตัวร้ายอย่างฉันคงต้องตายอย่างโดดเดี่ยว ไม่สมควรที่จะถูกรักจากใครสิท่า’

จิตวิญญาณเคลย์ตันล่องลอยอยู่ข้างในห้วงฝันของตัวเองถูกสร้างขึ้นเพื่อถูกปิดกั้นจากร่างกายด้านนอก เขาลืมตาตื่นขึ้น แวบแรกจำได้คือเกิดอุบัติเหตุรถพลิกคว่ำร้ายแรง ตั้งใจขับรถออกตามหาคนสำคัญบางอย่างที่เขาจำไม่ได้ แต่สิ่งเลวร้ายคงส่งผลกรรมแก่เขารวดเร็ว

‘ผู้หญิงคนนั้น เธอเป็นใคร สวย สวยมาก สวยจนฉันละสายตาจากเธอคนนั้นไม่ได้’

ภาพในความฝันตรงหน้าชายหนุ่มคือใบหน้าหญิงสาวยืนยิ้มตรงหน้า ภาพที่เธอกำลังมีความสุขกับผู้ชายคนหนึ่ง ใบหน้าชายคนนั้น น่าแปลก ใบหน้าคล้ายคลึงกับเคลย์ตันราวกับคนคนเดียวกัน ทว่า ผู้ชายคนนั้นทำร้ายจิตใจ ทำสีหน้าบึ้งตึง ทำให้คนสวยของเขาร้องไห้

เคลย์ตันไม่เชื่อว่าผู้ชายคนนั้นมีใบหน้าเขาเหมือนฝาแฝดคือตัวเอง เขามั่นใจว่าไม่มีวันทำร้ายนางฟ้าในฝันต้องสูญเสียน้ำตาหรือเสียใจแน่นอน เธอสวย สวยจนอยากครอบครอง คลั่งไคล้ สัญญาว่าจะดูแลนางฟ้าในฝัน ถ้าหากผู้หญิงในฝันของเขามีตัวตนอยู่จริง

‘คุณอย่าไป ชื่ออะไร บอกผมมาได้ไหม คุณ!’

เคลย์ตัน ครูซ พยายามเอื้อมมือไขว่คว้าเรือนร่างเธอกำลังเดินถอยหนีห่างจากเขาในสภาพเลือนราง กลับคว้าตัวไม่ทันเหมือนว่าเป็นนางฟ้าห้วงฝันเกิดขึ้นจากจิตสำนึกของตน เขาจะวิ่งตามไปแต่ถูกเหมือนฉุดดึงเอาไว้สู่โลกแห่งความเป็นจริง

“เคลย์ตัน ลูก ลูกรู้สึกตัวแล้ว หมอคะ ลูกชายฉันเริ่มรู้สึกตัวแล้วค่ะ หนูวินนี่” มารดาเอ่ยถามหาพยาบาลสาวที่เป็นลูกสาวเพื่อนสนิท อาสาคอยดูแลชายหนุ่มรูปงามตลอดสองสัปดาห์ที่ผ่านมาไม่คลาดสายตา

ร่างสูงใหญ่หมดสติหลังจากประสบเกิดอุบัติเหตุเกือบปางตาย มีร่องรอยบาดแผลเต็มตัวด้วยเศษคมกระจกรถยนต์ ทว่า สวรรค์ไม่ยอมให้เขาตายสบายๆ คิดจะทรมานเขาด้วยตายทั้งเป็นจวบจนวินาทีสุดท้ายของชีวิต

เคลย์ตัน ครูซ ฟื้นคืนสติหลังจากสลบสองอาทิตย์ต่อมานับตั้งแต่เกิดเหตุเรื่อง ภาพแรกเข้ามาในหัวคือความมืดมน ความว่างเปล่า เขาจำไม่ได้ว่าตัวเองเป็นใคร ชื่ออะไร ดูเสมือนว่าความทรงจำแทบทั้งหมดหายไปชั่วคราว

“เคลย์ตัน ลูก ลูกเจ็บตรงไหนบ้างหรือเปล่า รู้ไหมว่าลูกนอนแบบนี้ไม่ได้สติมาสองอาทิตย์ แม่ใจหายมากแค่ไหน”

ลักษณ์นารา มารดาแท้จริงของลูกชายหลุดรอดพ้นจากเงื้อมมือปีศาจใหญ่(พ่อเคลย์ตัน)ได้สำเร็จ คนเป็นแม่หวังว่าลูกชายตัวร้ายคงไม่ได้รับเชื้อมาเฟียอสูรร้าย จิตใจโหดเหี้ยมจากพ่อของเขาหรอก

“พวกคุณ...ผม...พวกคุณทั้งหมดเป็นใคร แล้วผมเป็นใคร มาจากไหน ชื่ออะไร”

สิ่งแรกเอ่ยออกจากปากผู้ชายประสบอุบัติเหตุกระทบกระเทือนทางร่างกายและจิตใจ ทำให้เขาปิดบังตัวเอง จำใครไม่ได้แม้กระทั่งตัวเขา หรือว่าเคยมีภรรยาสมรสเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว

“เคลย์ตัน นี่ลูก...จำใครไม่ได้เลยเหรอ ลูกความจำเสื่อม?”

“....”

มือบางลูบไล้หน้าท้องแบนราบตัวเองแผ่วเบาที่มีสายใยของอันนามาเรียและผู้ชายใจร้ายคนนั้นก่อกำเนิดขึ้นใหม่ สองสัปดาห์ที่หญิงสาวประชดสามีแต่งไร้รัก เก็บข้าวของออกจากบ้านมาเฟียตระกูลครูซ

หญิงสาวปิดกั้นหัวใจด้วยการไม่รับรู้ข่าวคราวเกี่ยวกับผู้ชายชื่อ เคลย์ตัน ครูซ สำคัญตัวว่าบางทีคนโหดร้ายเกินคนอาจจะสำนึกการกระทำตัวเองผิดอาจกลับมาขอโทษ ถ้าหากเขายอมขอคืนดีในเวลานี้ เธอก็ยินยอมพร้อมจะให้อภัยเขากลับตัวกลับใจเขาอีกครั้ง

“นานแล้วนะที่คุณเคลย์ตันไม่มาหาเมียแต่งคนนี้ คุณจะรู้ไหมว่ามีใครอีกคนกำลังรอให้คุณกลับมาทำหน้าที่พ่อของลูกในท้องของโรสอยู่”

อันนามาเรีย โรส ลูกสาวรัฐมนตรีดาคัสและภริยาจัสมิน หญิงสาวเกือบถูกบิดาจับคู่แต่งงานกับคนที่เธอไม่ได้รัก ถ้าหากไม่มีคนใจทรามจับตัวเธอจนเกิดเรื่องราวมากมาย

คนตั้งครรภ์อ่อนได้สองเดือนกว่าออกมายืนรับลม สูดดมบรรยากาศบริสุทธิ์สวนดอกไม้ด้านหลังคฤหาสน์ตามลำพัง ภายในใจหวนคิดถึง(ว่าที่)พ่อของลูก นานแล้วที่เขาหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

“ลูกโรส ลูกออกมาด้านนอกทำไม เดี๋ยวหลานของยายก็พลอยไม่สบายด้วยเหรอ” จัสมิน มารดาเอ่ยด้วยความเป็นห่วงลูกสาว ห่วงหลานน้อยกำลังก่อกำเนิดข้างในครรภ์อันนามาเรีย เพียงเห็นลูกสาวยืนเหม่อลอย คิดถึงใครบางคน

“คุณแม่ โรสอยู่แต่ในบ้านอย่างเดียวมันอุดอู้ โรสก็แค่ออกมารับลมด้านนอกบ้างนะคะ” อันนามาเรียเลือกที่จะปิดบังมารดาว่าแท้จริงเธอคิดถึงเขา สามีตัวร้ายของเธอ

“แน่ใจเหรอว่าแค่ออกมารับลมเฉยๆ ทำไมแม่จะดูไม่ออกว่าลูกโรสโหยหา ห่วงหา คิดถึงเขา ถ้าลูกคิดถึงสามีของลูก ลูกก็ควรหายโกรธ ให้อภัยเขา ไปหาเขาเองเลยสิ แม่อยากให้หลานของแม่เกิดมาในครอบครัวมีพ่อแม่อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน”

จัสมินไม่รู้ว่าลูกสาวกับลูกเขยมีปัญหาอะไรกัน เมื่อสองอาทิตย์ก่อน กลางดึก จู่ๆ ลูกสาวหอบข้าวของเสื้อผ้าขึ้นรถแท็กซี่กลับมาบ้าน ไม่พูดพร่ำทำเพลง ร้องไห้สวมกอดบิดามารดา เอ่ยตัดพ้อน้อยเนื้อต่ำใจว่าเธอไม่เป็นที่ต้องการของคนในบ้านนั้น

ทีแรกบิดามารดาไม่รู้ว่าตอนนั้นลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนกำลังตั้งครรภ์ครั้งใหม่ หลังจากเคยแท้งลูก ทว่าอาการแพ้ท้องของอันนามาเรียกำเริบชัดเจนว่ากำลังท้องกับสามีสมรส บิดาโมโหจัดที่ลูกเขยไล่ลูกสาวออกจากบ้านขณะกำลังมีลูกด้วยกัน พยายามจะไปเอาเรื่อง แต่ถูกเธอห้ามไว้ เหตุผลเพราะว่าไม่อยากมีปัญหา

“คุณแม่ โรสไม่ได้คิดถึงเขาสักหน่อย ผู้ชายเลวๆ พรรค์นั้น ไม่มาซะยิ่งดี โรสจะเลี้ยงดูลูกคนเดียวก็ได้ ไม่เห็นต้องง้อใคร”

ปากแข็งไม่ตรงกับใจ ความจริงเธอคิดถึง โหยหาผู้ชายชื่อเคลย์ตัน ครูซ ยิ่งกว่าอะไรดี เธอไม่สามารถตัดใจจากเขาได้เลย ทำไม! มีคำถามมากมายอยู่ในหัว แต่เธอก็ยังให้คำตอบตัวเองที่แน่ชัดไม่ได้มากนัก

“แน่ใจเหรอจ๊ะ ถ้าหากวันหนึ่งลูกโรสจะไม่พึ่งพาเขาเหรอ ถ้าหากลูกเขยตามหาลูกโรสพากลับบ้านนั้นจริง” คนเป็นแม่เอ่ยหยอกเย้าแก่ลูกสาว รู้ดีว่าลูกสาวไม่ยอมรับโดยตรง

“เขาคงไม่มาหาหรอกค่ะ อีกอย่างเขาควรดีใจด้วยซ้ำที่เมียแต่งคนนี้ที่เขาไม่เคยต้องการออกจากบ้านหลังนั้น เขาคงควงแม่นางแบบสาวนมโตเข้าออกบ้าน ระเริงกันได้อย่างสบาย เขาไม่เคยรักโรส โรสจะหน้าด้านหน้าทนไปอยู่ที่นั่นได้ยังไงกันล่ะคะคุณแม่”

“ลูกโรส แม่ขอโทษ แม่ไม่น่าพูดให้ลูกต้องเสียใจ”

เมื่อเห็นลูกสาวเศร้าหม่นหมองกับการกระทำเย็นชาของลูกเขย(ร้าย) มารดาเอื้อมมือเช็ดปาดน้ำตาไหลรินจากดวงตาคู่สวยของลูกสาว อารมณ์ฮอร์โมนคนท้องแปรปรวน อย่าพูดกระทบกระเทือนจิตใจคนฟัง ซึ่งคนท้องอารมณ์อ่อนไหวง่าย

“ไม่เป็นไรค่ะคุณแม่ โรสเริ่มหนาวแล้ว โรสว่าเข้าไปข้างในหาความอบอุ่นดีกว่าค่ะ”

อันนามาเรียเก็บกดหยาดน้ำตาเอาไว้ พยายามไม่คิด ไม่ใส่ใจเรื่องเลวร้ายคอยรบกวนจิตใจคนท้องอ่อน ถ้าเขาไม่ตามหาเธออย่างที่คาดหวัง เธอก็ไม่สนใจเคลย์ตัน ว่าที่พ่อของลูกทำตัวร้ายกาจแก่ภรรยาตัวเองก่อน เธอก็ไม่เก็บเรื่องนั้นไว้รกสมองเช่นเดียวกัน ผู้ชายเลวพรรค์นั้น ไม่สมควรรับความรักดีๆ จากใคร!

ลักษณ์นาราร้อนรนใจเมื่อรู้ข่าวการรักษาของลูกชายว่าบาดเจ็บแสนสาหัสทั้งร่างกายและจิตใจ ฐานะคนเป็นแม่เข้ามาพูดคุยกับแพทย์ที่รักษาเคลย์ตันว่าคนป่วยถูกกระทบกระเทือนสมองรุนแรงระหว่างเกิดอุบัติเหตุ เกือบกลายเป็นเจ้าชายนิทรา

“หมายความว่าลูกชายฉันความจำเสื่อม จำอะไร จำใครไม่ได้ จำตัวเองไม่ได้ว่าเป็นใครเหรอคะ” ลักษณ์นาราแทบเป็นลมจับ เมื่อรู้ว่าตอนนี้เคลย์ตันความจำเสื่อม จำเรื่องราวที่ผ่านมาทั้งหมดไม่ได้

“ครับ ผลการเอ็กซเรย์พบว่าสมองคนป่วยได้รับกระทบกระเทือนรุนแรง หมอคาดว่าคนป่วยอาจจำใครไม่ได้”

“หมอคะ หมอต้องช่วยลูกชายฉันให้เขากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะคะ มีทางไหนที่จะช่วยให้เขาจำทุกอย่างได้”

“คนป่วยความจำเสื่อมชั่วคราว ถ้าหากได้รับแรงกระตุ้นหรือสถานที่คุ้นเคยของคนป่วยเพื่อฟื้นฟูความทรงจำ แต่อาจต้องใช้เวลา หมอไม่สามารถบอกได้ว่าคนป่วยจะจำได้ทั้งหมด ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับสภาพร่างกายและจิตใจคนป่วยด้วยครับ”

“ขอบคุณมากค่ะคุณหมอ ฉันจะพยายามให้ลูกชายฉันจำทุกอย่างได้ แม่อย่างฉัน อยากให้ลูกกลับมามีความสุขเหมือนเดิม”