บทที่6 เมียทะเบียนตัวจริง
1672 คำ
โหดร้าย สมชื่อฉายามาเฟียตัวร้ายแห่งอิตาลี เคลย์ตัน ครูซ แน่นอนว่าคำขู่ของเขาทำเอาคนร้องโวยวายหยุดชะงักชั่วครู่ ก่อนถูกสามีหนุ่มกึ่งลากกึ่งจูงเมียเด็กเข้าสู่งานแต่งเพิ่งพังทลายเพราะฝีมือเธอ
“เคลย์ตัน ลูกหลงเชื่อคำพูดผู้หญิงคนนั้นเหรอ ผู้หญิงคนนี้อาจจะหวังผลอะไรจากตัวลูกก็ได้ ลูกไม่ควรไปจับมือหล่อน แม่ไม่ชอบ!”
ลักษณ์นาราอคติต่ออันนามาเรีย คนที่เข้ามาพังทลายงานแต่ง ทำความหวังของเธอปรองดองกับว่าที่ลูกสะใภ้คนโปรดย่อยยับ
“ที่ผมพาเธอมาก็เพราะผมจะมาบอกคุณแม่ บอกวินนี่ บอกแขกของคุณแม่ทุกคนนะครับที่ผมไม่สามารถจัดงานแต่งต่อได้ ผมขอยกเลิกงานแต่งวันนี้ทั้งหมดครับ”
‘ยกเลิกงานแต่ง ที่เขาทำไปทั้งหมดก็เพื่อเราหรอก โรส’ คนอยู่ข้างกายมาเฟียหนุ่มตกตะลึงกับคำพูดจากปาก(อดีต)เจ้าบ่าวไม่แพ้กับแขกทุกคนที่เข้ามาร่วมงาน
“เคลย์ตัน! นี่ลูกพูดอะไรออกมา ถ้าหนูวินนี่รู้ หนูวินนี่ต้องเสียใจมาก ลูกไม่ห่วงความรู้สึกหนูวินนี่เหรอ หรือว่าผู้หญิงคนนั้นมันไปพูดอะไรใส่ลูก”
“ที่ผมตัดสินใจทำแบบนี้ก็เพื่อยุติธรรมกันทั้งสองฝ่ายนะครับคุณแม่ ถ้าหากผู้หญิงคนนี้บอกว่าเป็นเมียของผม แต่งงานจดทะเบียนสมรสกันก่อนหน้านั้นแล้ว ผมต้องหาทางพิสูจน์ความจริงโดยตัวเองว่าเธอพูดมาคือเรื่องจริงหรือเปล่า”
เคลย์ตันปล่อยมือจากอันนามาเรีย พลางเอาตัวขยับเข้าใกล้ชิดมารดากำลังผิดหวังในตัวลูกชายเลือกว่าที่ลูกสะใภ้ผิดไม่ได้ดั่งใจเธอ ก่อนเขาเอ่ยกระซิบกระซาบบางอย่าง ความจริงที่คนนอกครอบครัวอย่างเธอไม่เคยรู้ตลอดห้าปี
“อีกอย่างที่ผมทำแบบนี้ก็เพราะผมต้องการรื้อฟื้นความทรงจำทั้งหมดที่เคยสูญเสียมันด้วยอุบัติเหตุครั้งนั้น ที่เธอบอกว่าเป็นเมียผม ถ้าหากผมทำความรู้จัก ใกล้ชิดสนิทสนมกับอันนามาเรีย ผมอาจจะจำอะไรขึ้นมาได้ แม่ไม่อยากให้ความทรงจำผมกลับมาเพราะกลัวอะไรบางอย่างใช่ไหมครับ อย่าคิดว่าผมไม่รู้”
เคลย์ตันพอเดาออกกับจุดประสงค์ของมารดา ตลอดเวลาพักรักษาตัวห้าปี ทั้งลักษณ์นาราทั้งรวินดา ไม่เคยพูดถึงหรือหาวิธีนึกย้อนอดีต รื้อฟื้นความทรงจำของเขา กลับกันพวกเธอต้องการป้อนข้อมูลให้เขาใหม่ ป้องกันไม่ให้ความทรงจำเดิมกลับมาเพราะเหตุผลอะไรบางอย่าง ซึ่งตอนนี้เขาไม่รู้
“เคลย์ตัน ลูกรู้?”
“ถึงผมจะจำอะไรไม่ได้ แต่สัญชาตญาณความรู้สึกลึกๆ บางอย่างในใจผมบอกว่าคุณแม่กลัวอะไรบางอย่างถ้าหากความทรงจำของผมกลับคืนมาหมด ผมพยามรื้อฟื้นมันด้วยตัวผมเอง โดยมีเธอใช้เป็นเครื่องมือ”
นิสัยเห็นแก่ตัว เอาแต่ได้ของเคลย์ตัน ก็ยังเป็นเคลย์ตัน ครูซ เหมือนเดิม ถึงส่วนความทรงจำขาดหายไปทั้งหมด แต่สิ่งหนึ่งเหลืออยู่คือความเลวไร้ปราณี หลอกใช้ความรักคนอื่นเป็นเครื่องมือ เหมือนเขาเคยทำกับอันนามาเรียตอนแต่งงานกันใหม่ๆ
“เคลย์ตัน ลูกอย่าไปได้ไหม แม่ขอร้อง” ลักษณ์นาราพยายามเอ่ยเว้าวอนลูกชายอย่าหลงติดกับดักผู้หญิงสวยหวานปากร้ายคนนั้น
“รู้สึกว่าแม่ไม่อยากให้ผมได้ความทรงจำตัวเองกลับคืนมาเลยนะครับ ยิ่งแม่ห้าม ผมก็ยิ่งอยากรู้ว่าในอดีตมันเกิดอะไรขึ้น อุบัติเหตุครั้งนั้นคือความประมาทของผมจริงหรือว่ามีใครวางแผนจงใจให้ผมตายโดยเอาอุบัติเหตุอ้าง ผมจะหาคำตอบด้วยตัวเองกับเรื่องที่ค้างคาในใจผมตลอดห้าปี”
“เคลย์ตัน!” ลักษณ์นาราแทบร้องไห้โฮกับความหัวแข็ง ดื้อรั้นไม่เคยเปลี่ยนของลูกชาย
เคลย์ตันคนนี้จะกลายเป็นเคลย์ตัน ครูซ คนมีจิตใจโหดเหี้ยม อำมหิต ไร้ความปราณี ฆ่าได้ฆ่า ก้าวเข้าสู่เส้นทางมาเฟียร้ายกาจเหมือนครั้งในอดีตเหมือนเดิม เพราะผู้หญิงที่ชื่ออันนามาเรีย โรสเหรอ ยิ่งสร้างความอคติของแม่สามีแก่ลูกสะใภ้สุดชิงชังมากขึ้น ลูกสะใภ้ที่เธอไม่ยอมรับ
“จะกลับบ้านใช่ไหม ฉันจะกลับบ้านของเธอด้วย กุญแจรถของเธออยู่ไหน เอามาให้ฉัน” เคลย์ตันตั้งใจหาทางพิสูจน์ รื้อฟื้นความทรงจำเดิมกลับคืนมาโดยใช้อันนามาเรียเป็นเครื่องมือหลอกลวง
มีทางเดียวเท่านั้นที่เขาต้องทำ...
“คุณเคลย์ตัน คุณเป็นอะไร เดี๋ยวหาว่าโรสโกหกคุณเรื่องจดทะเบียนสมรส มาตอนนี้ถามหาว่ากุญแจรถของโรสอยู่ไหน คุณเป็นบ้าหรือเปล่า”
“อันนามาเรีย ฉันอุตส่าห์ใจเย็นพูดจาดีๆ กับเธอแล้วนะ ขืนพูดมากไม่หยุด ฉันเอาผ้าคลุมยัดหัวเธอ ไม่ให้พูดตลอดชีวิต ดีไหม”
อันนามาเรียหวาดกลัวกับสายตาเยือกเย็น ไร้ความปราณี คำพูดและแววตาเลือดเย็นนั่นหวนคิดถึงอดีตที่เธอเคยได้รับตอนเขาลักพาตัวเธอเพราะเข้าใจผิด เป็นเชลย เขาเคยกระทำโหดร้ายป่าเถื่อนกับเธอจนหวาดกลัวเป็นปีกว่าจะลบเลือนจากใจ
‘ขืนเธอร้องให้คนมาช่วยเธอ ฉันจะให้พวกลูกน้องด้านนอกมารุมโทรมเธอทีละสิบคน เธอจะได้มีผัวเยอะๆ แล้วส่งตัวเธอกลับไปหาไอ้เอเดน ว่าที่คู่หมั้นของเธอดีไหมล่ะ โรส’
เคลย์ตันเลิกคิ้วสูงแปลกใจกับอาการหวาดกลัวจากผู้หญิงตรงหน้า คำพูดเมื่อกี้เขาเพียงหยอกเย้าเธอเล่น ไม่ได้คิดจะทำจริง ทว่า...อันนามาเรียหวาดกลัวเขาเหมือนว่าเขาทำอะไรไว้กับเธอ ร่างเล็กไม่ทันระวังเดินถอยหลังสะดุดป้ายด้านหลังเกือบพาล้มทั้งแม่ทั้งลูก
“เธอ!” อ้อมกอดแข็งแกร่งคว้าตัวหญิงสาวและเด็กชายนั่นไว้แนบแน่น เคลย์ตันสวมกอดสองแม่ลูกออกจากป้ายนั่นสำเร็จ เขาโล่งใจที่เธอกับทาแม็กซ์ไม่เป็นอันตรายใดๆ
อันนามาเรียตกใจกับการกระทำแสนอ่อนโยน อ้อมแขนแกร่งสัมผัสความอบอุ่นจากสามีแต่ง ครั้งแรกที่เคลย์ตันลูบเรือนผมงามแผ่วเบา ต้องการปลอบประโลมเธอกับลูกให้หายจากความหวาดกลัว
“เธอปลอดภัยดีแล้ว ไม่เป็นอะไร”
เคลย์ตันใช้น้ำเสียงเข้มทุ่มนุ่มนวลกระซิบแผ่วเบา เขาแปลกใจตัวเองว่าทำไมเธอถึงมีอิทธิพลเข้าสู่หัวใจแกร่งทันทีที่เจอหน้ากันครั้งแรก
“....” อันนามาเรียนึกถึงลูกชายก่อนอันดับแรกว่าปลอดภัยเมื่ออยู่ภายใต้อ้อมกอดแข็งแรงจากผู้เป็นพ่อ
‘เขาคนที่อยู่ตรงหน้าโรสใช่เคลย์ตัน ครูซ คนไร้หัวใจ ไร้อารมณ์นึกรัก โหดเหี้ยมอำมหิต ชอบรังแกเพศที่อ่อนแอกว่าหรือเปล่า ทำไมเขาถึงดูไม่ใช่เคลย์ตันคนนั้น’ อันนามาเรียตะขิดตะขวงใจกับพฤติกรรมเปลี่ยนไปจากมาเฟียตัวร้ายแห่งอิตาลี จากร้ายกาจสุดขั้วกลายเป็นแสนดี อ่อนโยนจนเธอกลัวใจเหลือเกิน
“อันนามาเรีย โรส”
เคลย์ตันรับรู้ได้ถึงคนสวมกอดไร้ชีวิตชีวาสักพัก ไม่ตอบโต้ ยิ่งอาการหวาดกลัวสุดขีดจากเธอ ผู้หญิงสวยสะกดตาเขา ดวงตาคู่หวานบอบช้ำร้องไห้เหมือนนางฟ้าในฝันที่พร่ำเพ้อ เขาแอบสงสัยว่าอดีตเคยทำอะไรไว้กับเธอ เขาในอดีตเลวร้ายมากขนาดนั้นเลยเหรอ
“คุณเคลย์ตัน ปล่อยโรสได้แล้วค่ะ โรสจะพาลูกกลับบ้านของโรส”
เธอออกจากวงแขนแข็งแกร่งออก วันนี้ทำหน้าที่เป็นเมียตีทะเบียนตัวจริงของมาเฟียไร้หัวใจแล้ว ถ้าเขาไม่ยินยอม เธอกับลูกหน้าด้านอยู่ต่อให้ผู้คนนินทา เธอไม่หน้าหนาพอ
“ถ้างั้นฉันจะขับรถไปเอง ฉันจะไปกับเธอ ในเมื่อเธอบอกว่าฉันเป็นสามีและพ่อของเด็กนั่น ภรรยาอยู่ที่ไหน สามีก็ต้องอยู่ที่นั้น จริงหรือเปล่าล่ะ”
มาเฟียตัวร้ายยักคิ้วแก่เมียเด็กจอมแสบพลางช่วงชิงเอากุญแจรถจากร่างบอบบางไว้ได้ทัน ก่อนเดินนำหน้าสองแม่ลูก
“คุณเคลย์ตัน รอโรสกับลูกด้วยค่ะ”
อันนามาเรียงงงวยกับพฤติกรรมของสามี เธอคิดว่าเขาเสแสร้งเล่นละครตบตาแม่ทำทีจำเมียกับลูกไม่ได้ แล้วทีนี้จะไปอยู่กับเมีย เธอเดาใจสามีสมรสไม่ถูก
เคลย์ตันเอากุญแจรถยนต์ของคนแอบอ้างว่าเป็นเมียออกมา ทว่าเขากลับไม่รู้ว่ารถของอันนามาเรียจอดอยู่ตรงไหน จนกระทั่งเธออุ้มลูกหลับวิ่งออกมาบอก เขาจึงเอ่ยคำสั่งแกมข่มขู่ให้ภรรยาที่อุ้มลูกชายขึ้นรถ
“ฉันอยากรู้ว่าเธอกับฉันไปเป็นสามีภรรยากัน จัดงานแต่ง จดทะเบียนสมรสด้วยความยินยอมทั้งคู่ได้ยังไง”
ระหว่างทาง เขาอดถามผู้หญิงนั่งอยู่ข้างกายไม่ได้ แน่นอนว่าต้องการให้ความทรงจำของตนเองกลับมาเร็วที่สุด
“คุณเคลย์ตัน ทำไมคุณถามแบบนั้น ความจริงที่เราแต่งงานกันก็เพราะคุณล้วนๆ คุณควรถามตัวเองมากกว่าจะถามโรสนะคะ”
“อันนามาเรีย ถ้าหากฉันจะบอกเธอว่าตอนนี้ฉันความจำเสื่อม จำอะไรไม่ได้ เธอจะยอมบอกความจริงทั้งหมดกับฉันไหม”
มาเฟียหนุ่มบอกตรงๆ เขาจำเธอไม่ได้จึงต้องถาม เขาความจำเสื่อมห้าปี และไม่มีทีท่าว่าจะจำอะไรกลับคืนมา
“ความจำเสื่อม จำอะไรไม่ได้? คุณอย่ามาโกหกโรสดีกว่า คุณมันเล่ห์เหลี่ยมสับขาหลอกยิ่งกว่าหมาป่าจิ้งจอกเสียอีก โรสเคยเจอมาหมดแล้ว โรสจะไม่เชื่อคุณอีก!”
“โรส ในอดีตฉันเคยทำอะไรให้กับเธอ เธอถึงมองสามีตัวเองด้วยสายตาเกลียดชัง”
“....”
- ผู้เขียน
