"ความรักเปรียบเสหมือนดาบ 2 คม" ดั่งบทความที่เคยกล่าวกันแพร่หลาย มันมีทั้งประโยชน์และโทษ มีทั้งความสุขและความทุกข์ ดาบเป็นอาวุธที่เอาไว้ใช้ป้องกันภัย เป็นเครื่องมือ หรือ อาวุธคู่กาย แต่ถ้าใช้มันไม่เป็น หรือดูแลมันไม่ดี ดาบนั้นมันอาจจะทำร้ายตัวคุณเอง ก็เหมือนกับความรัก..ต้องใช้ให้ถูกคน ถูกที่ ถูกเวลา...รักนั้นจึงจะมั่นคงและยืนยาวถาวร
เด็กสาวตากลมโตที่เรียนอยู่ห้องข้าง ๆ ผู้มีรอยยิ้มแสนน่ารัก เวลาเดินสวนกัน จะต้องแกล้งหันมองไปทางอื่น แต่พอเดินผ่านแล้ว เราก็ต้องเหลียวหลังกลับมาแอบมองไม่ว่าเธอจะไปไหน เขามักจะปรากฏตัวให้เธอเห็นเสมอ....หากจะพูดถึงความรักครั้งแรกอันแสนหวาน รอยยิ้มที่สามารถละลายหัวใจรุ่นพี่มาดนิ่งอย่างเขาได้ทุกครั้ง..นั้นคงเป็นเรื่องราวในอดีต รุ่นพี่ผู้แสนดีเป็นดั่งเทพบุตร แต่ตอนนี้เป็นดั่งซาตานในร่างคน..เขาเปลี่ยนไปตั้งแต่วันที่เธอปฏิเสธรัก และเลือกที่จะเดินในเส้นทางที่ไร้เงาของเขา "รามสูร"
ชายหนุ่มรุ่นพี่มาดนิ่ง สุขุม ที่เธอแอบปลื้ม ฝันว่าสักวันเขาจะมาสนใจเธอ ความรักครั้งแรกสำหรับบางคนก็อาจเป็นการแอบชอบอยู่ฝ่ายเดียว แต่สำหรับบางคนเมล็ดพันธุ์ความรักนี้ก็ผลิดอกออกผล แต่นั่นคงไม่ใช่กับเธอคนนี้ "น้องนาง"
@คาสิโน ♣️♠️♦️
"ตุ๊บ ! ตุ๊บ ! ตับ ! ตับ ! ...
"หยุดนะ...อย่าทำอะไรเขา...!
"นาง !!! ชะ..ช่วยพี่ด้วย !!
"พี่นายด์... : สาวน้อยตากลมมองไปยังพี่ชายที่นอนเกลือกนอนกลึงอยู่บนพื้น..หมดสภาพอย่างกับหมาข้างถนน...ถูกทำร้ายจนเลือดท่วมตัว เธอรีบวิ่งเข้าไปหมายจะประคองพี่ชายตนเองให้ลุกขึ้นนั่ง..แต่ต้องหยุดการกระทำลงเมื่อชายหนุ่มร่างโตจับตัวเธอเอาไว้แน่น..
"ปล่อยฉันนะ..!!!
"หึ..มาแล้วเหรอสาวน้อย.....มึงไปบอกไอ้รามว่าคนที่มันรอมาถึงแล้ว..
"ครับนาย..
"...พวกนายเป็นใคร ?...จับตัวฉันไว้ทำไม..
คนตัวเล็กถามออกไปด้วยความรู้สึกกล้าๆกลัวๆ ชายหนุ่มตรงหน้าที่จ้องมองเธอด้วยสายตานิ่งเรียบ ก่อนจะแสยะยิ้มออกมา เมื่อได้ยินเสียงของบุคคลที่สาม
"ปล่อยตัวเธอ....อย่าทำรุนแรงกับผู้หญิงตัวเล็กๆแบบนั้นดิวะ ..
คำพูดที่ดูเหมือนจะดี แต่มันไม่ดีอย่างที่เขาพูดเลยสักนิด เมื่อสองเท้าเดินเข้ามาถึงสถานที่เกิดเหตุ..สายตาคมจ้องมองมายังคนตัวเล็กอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ โกรธเคืองเธอมาเป็นร้อยชาติพันชาติ..
"พี่ราม...
"ก็ยังดีที่ยังจำชื่อฉันได้..นึกว่าจะลืมกันซะแล้ว..
"พี่สั่งให้คนพวกนี้ทำร้ายพี่นายด์ใช่ไหม...ทำแบบนั้นทำไม...เขาทำอะไรให้พวกพี่..ทำไมถึงทำรุนแรงขนาดนั้น
"หึ...เป็นหนี้แล้วไม่จ่าย..แถมยังทำตัวกร่าง...ฉันไม่กระทืบมันตายคาตีนก็ดีเท่าไหร่แล้ว..
"หนี้อะไร....พี่ถึงทำร้ายเขาขนาดนั้น...
"เธอเข้ามาที่นี่..น่าจะพอเดาได้นะ..ไม่เห็นต้องถาม..
"หนี้พนัน...ที่พี่ชายเธอขอยืมเงินจากไอ้รามมัน : นักรบเพื่อนสนิทของรามสูร
"ไม่จริง..พี่นายด์ไม่ใช่คนแบบนั้น..
"ดูเหมือนเธอจะมองพี่ชายเธอเป็นคนดีซะเหลือเกินนะ...ทั้งที่มันสารเลวยิ่งกว่าหมา..
"อย่าไปฟังมันนะนาง...มันใส่ร้ายพี่...มันหลอกให้พี่เล่นพนัน..พวกมันรวมหัวกันโกงพี่ : นายด์พี่ชายของน้องนาง
"....นี่พี่เล่นพนันอย่างที่เขาบอกจริงๆเหรอคะ...
"เอ่อคือ.....
"พี่นายด์...!..นางถามว่าพี่เป็นอย่างที่เขาพูดจริงๆใช่ไหม ...
".......
"หึ..!..หน้าตัวเมียอย่างมันน่ะเหรอจะยอมรับ...ฉันว่าเธอมาดูอะไรนี่จะดีกว่า..อย่าเสียเวลาถามมันให้ยากเลย..
"หมับ !!!
"โอ้ย..!..เจ็บนะ !
มือหนาคว้าไปที่ข้อมือเล็กอย่างเต็มแรงก่อนจะออกแรงกระชากตัวเธอให้เดินตามเขาไป..
"เจ็บแค่นี้..ยังไม่ได้ครึ่งกับการที่ฉันเคยเจ็บ อย่ามาสำออย...
"พี่พูดอะไร..นางไม่เข้าใจ...
"อย่ามาตอแหล...ฉันไม่ใช่ผู้ชายโง่ๆคนเดิมคนนั้นที่จะเชื่อคำพูดหวานหูของเธอ..
".....คนตัวเล็กถอนหายใจออกมาพร้อมกับใบหน้าที่เหนื่อยหน่าย...ต่อให้ถามเขากี่ครั้ง..ถึงความผิดที่เธอเคยก่อ เขาก็ไม่เคยบอกเธอเลยสักครั้ง...เอาแต่พูดว่าเธอมันเป็นผู้หญิงอย่างนั้นอย่างนี้..ทำท่าทีรังเกียจ..โกรธแค้นเธออย่างหนัก แต่ไม่เคยบอกถึงสาเหตุของความเกลียดชังนั้น..
เมื่อเดินเข้ามาถึงภายในห้องสี่เหลี่ยมสีเทาเข้ม..บรรยากาศภายในห้องเย็นจัด..เขาเปิดหน้าจอคอมพิวเตอร์ให้เธอดูพร้อมกับสมุดบัญชีหนี้สินที่เธอต้องชดใช้
"50 ล้าน..!!!!!
"นี่มันอะไรกัน....?
คนตัวเล็กอ่านข้อความในกระดาษเอ 4 ที่ปรากฏข้อตกลงระหว่างพี่ชายเธอกับเขาคนนั้น...
"พี่เธอติดหนี้พนันฉัน จำนวนเงินที่เธอเห็นเป็นเพียงเงินต้น ยังไม่รวมดอกเบี้ย....ถ้านับรวมๆเบ็ดเสร็จแล้วก็ประมาณ 100 ล้านพอดี..นี่ฉันลดให้แล้วนะ..
"ดอกเบี้ย 50 ล้าน นี่พี่จะบ้าไปแล้วหรือไง....
"ก่อนจะยืม...พี่เธอเซ็นรับทราบข้อตกลงทุกอย่างแล้ว ถ้าไม่เชื่อก็ลองพิสูจน์ลายเซ็นดูได้ แถมหลักฐานกล้องวงจรปิดที่มันกำลังเซ็นสัญญากู้ยืมฉบับนี้ด้วย..ฉันเปิดให้ดูได้ถ้าเธอต้องการ..
"....คนตัวเล็กอ่านข้อความในสัญญาไปจนถึงข้อสุดท้าย ก่อนที่เธอจะเบิกตาโพรงโต พร้อมกับแสดงสีหน้าที่ไม่ค่อยจะพึงพอใจกับข้อตกลงนี้
"...ข้อสุดท้ายหมายความว่ายังไง..นางไม่ตกลง...!
"เธอไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ....เพราะถ้าเธอปฏิเสธ..ฉันไม่รับประกันว่าถ้าเธอเปิดประตูออกไป พี่ชายเธอมันจะยังมีชีวิตอยู่..
"พี่กำลังขู่นาง...?
"คนอย่างฉันไม่เคยข่มขู่ใคร...ถือว่าเป็นคำเตือนจะดีกว่า..
".........
"ฉันจะให้เวลาเธอ 1 นาที ตอบมาว่าตกลงหรือไม่ตกลง...
".........
รามสูรหยิบมือถือขึ้นมาก่อนจะโทรออกหานักรบเพื่อนสนิทที่ยืนคุมเชิงอยู่ด้านนอก
"📞 เก็บมัน....
"อย่านะคะ...!!!!! : น้องนางรีบตะโกนแทรกก่อนจะมองใบหน้าที่สุดแสนจะเย็นชาของคนที่เคยแสนดีกับเธอเป็นที่หนึ่ง...
"..จะเอายังไง...
"ปล่อยพี่นายด์ไปเถอะนะคะ..อย่าทำร้ายเขาไปมากกว่านี้เลย...นางขอร้อง.....
"ถ้าอยากให้พี่ชายของเธออยู่รอดปลอดภัย..ก็กลับมาคบกันสิ มาเป็นเด็กในสังกัดฉัน"
"พี่ทำแบบนี้ทำไม...มันเป็นเรื่องระหว่างพี่กับพี่นายด์ ทำไมต้องดึงนางเข้าไปเกี่ยว"
"หึ..!..ดูเหมือนเธอจะลืมไปแล้ว..ว่าเคยทำอะไรไว้กับฉัน เธอมันผู้หญิงแพศยา"
"นางทำอะไร...? ..."
"เธอก็ยังคงเป็นน้องนางคนเดิม..คนที่โกหกหน้าตาย หน้าซื่อตาใส แต่ข้างในมีแต่ความเน่าเฟะ!'
"พี่ราม!!"