@ภายในห้องนอน
"จ๊วบ ... จ๊วบ .. จ๊วบ .... ~
"อื้อ ~~ พี่รามพอได้แล้ว
"นาง...อย่าปฏิเสธพี่...สองปีที่ผ่านมา..พี่รอนางมาตลอด...
"รอนาง ?
"หลายครั้งที่พี่หลอกตัวเอง..พี่พยายามแล้ว พยายามที่จะโกรธจะเกลียดนาง แต่พี่ทำไม่เคยได้ หัวใจพี่มันยังคงมีแต่นาง...ไม่เคยลืมนางได้เลยสักวัน..
"............ น้องนางนิ่งไปชั่วขณะ คนตัวเล็กจ้องมองเขาด้วยสายตาอ่อนไหว หัวใจเธอมันสั่นอย่างห้ามไม่อยู่ ภายในใจเต้นไม่เป็นจังหวะ สายตาคมจ้องมองมายังเธอ คำพูดที่พึ่งออกจากปากของคนเป็นพี่ ไม่รู้ว่าจะมีความจริงอยู่กี่เปอร์เซ็นแต่เธอก็ยังคงปักใจเชื่อในคำที่เขาบอก
"พี่อยากรู้...นางเคยรักพี่บ้างหรือเปล่า
สองสายตาสบประสานกัน น้องนางไม่ตอบอะไร เพียงประกบริมฝีปากเล็กของเธอลงไปที่ริมฝีปากหนาของเขาเบาๆ เพียงเท่านี้ก็ถือว่าเป็นคำตอบที่ชัดเจนที่สุดแล้ว รามสูรยิ้มให้เธอด้วยรอยยิ้มที่ไม่เคยปรากฏที่ไหนมาก่อน ทั้งสองประทับริมฝ
