‘โห… ’
หมวยตะลึง มองหนุ่มลูกครึ่งฝรั่งสุดหล่อ ยืนแอ่นสะโพก ปลดปล่อยน้ำฉี่สีเหลืองอำพัน พวยพุ่งออกมาเป็นสาย สะท้อนอยู่ในประกายแสงไฟสาดมาจากชายคาบ้านเย็น
‘โอ้แม่เจ้า… โห… ยังกะแขนเด็กแน่ะ… ใครโดนเข้าไปตายแน่ๆ’
หมวยยังคงอุทานลั่นอยู่ในใจ แอบคิดสัปดน เอามือลูบแขนตัวเองไปมา ยอมรับว่ารู้สึกขนลุกขนพอง หากดวงตาก็ยังเบิกโพลง มองแล้วมองอีก… มองอยู่นั่นละ
หมวยมองจนตาแทบจะถลนออกจากเบ้า ตะลึงกับความ ‘ใหญ่’ และ ‘ยาว’ ของมาร์วินที่จู่ๆ ก็ควักไอ้จ้อนออกมาให้สาวน้อยอย่างหล่อนตาค้าง เพ่งมองด้วยอาการใจกระเจิงเพราะไม่เคยเห็นของจริงมาก่อน
นี่ขนาดอยู่ในสภาพปกติธรรมดาก็ยังใหญ่ยาว แล้วถ้าตอนที่มันอยู่ในสภาพแข็งตัวสุดๆ ล่ะ?
โอ๊ย… หมวยไม่อยากจะคิด มันคงใหญ่เบ้อเริ่มเท่าแขนของหล่อนกระมัง
หมวยนิ่งมอง ยืนตัวแข็งทื่อ ราวกับโดนสะกดด้วยเวทมนตร์คาถาอะไรสักอย่าง ยืนมองมาร์วินจับแท่งเอ็นฟาดกับต้นขาของตัวเองสองสาม
