"อื้ออออ....ไปป์...อย่าทำแบบนั้น!"
ฉันร้องห้ามคนตัวโตกว่า ที่ตอนนี้กำลังซุกไซ้ซอกคอของฉันอย่างเอาเป็นเอาตาย
"มีนครับ.....รู้มั้ยว่าไปป์คิดถึงมีนแค่ไหน....ไปป์อยากกอดมีน...ไปป์อยากจูบมีน...ไปป์รักมีนที่สุดเลยนะ!"
ฟืดดดด!!!
ฟืดดดดด!!
เขาพูดเสียงกระเส่าอยู่ที่ข้างหูฉัน ก่อนจะกดจมูกของเขาลงมาที่ซอกคอของฉันอีกครั้ง สักพักเขาก็.....
พรึ่บ!!
เขาจับตัวฉันให้หันไปเผชิญหน้ากับเขา ก่อนที่เขาจะค่อยๆเลื่อนใบหน้าของเขาเข้ามาใกล้กับใบหน้าของฉัน แล้วตอนนี้ฉันก็เหมือนกำลังตกอยู่ในภวังค์ เพราะฉันเองก็ค่อยๆเลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้กับเขาเช่นกันก่อนที่ฉันกับเขาจะ...
"อืมมม/อืมมม!!"
เราสองคนยืนจูบกันอยู่กลางห้องโถงก่อนที่ไปป์เขาจะดันตัวฉันไปทางด้านหลังจนฉันรู้สึกว่าตอนนี้แผ่นหลังของฉันกำลังแนบชิดกับบานประตู
"อื้ออออ!!"
ยอมรับตรงๆเลยว่าฉันเองก็คิดถึงเขามากๆเหมือนกัน คิดถึงอ้อมกอดของเขา คิดถึงรสจูบของเขา
