ชมจันทร์ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งในเวลาเกือบเที่ยงหญิงสาวรู้สึกปวดเนื้อปวดตัวไปหมดเธอหันไปมองข้างกายตอนนี้ทั้งเตียงว่างเปล่ามีแต่เธอคนเดียวเท่านั้นที่นอนอยู่ในห้องนอนเล็ก
เธอจำได้ว่าเธอกับนายหัวชาวีร่วมรักกันไม่รู้กี่ครั้งจนสุดท้ายแล้วเขาพาเธอไปอาบน้ำก่อนจะพากลับมานอนกอดกันในห้องนอนเล็กเพราะห้องนอนใหญ่สภาพมันเละจนนอนต่อไปไม่ได้
หญิงสาวทบทวนเห็นการเมื่อคืนก็อายจนหน้าแดง ความสุขที่นายหัวมอบให้มันเหมือนกับความฝัน มันสุขอย่างที่ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าจะมากมายได้ถึงเพียงนั้น
เธอเคยได้ยินเพื่อนบางคนพูดถึงการนอนกับแฟนซึ่งตอนนั้นเธอมองเพื่อนว่าเป็นคนใจง่าย แต่พอเจอกับตัวเองก็รู้สึกผิดที่ไปว่าเพื่อนแบบนั้น
แต่เมื่อคิดว่าตนเองบรรลุนิติภาวะแล้วและไม่แย่งของรักของใครชมจันทร์ก็สบายใจขึ้นมาก อย่างน้อยคนที่นอนด้วยก็เป็นนายหัวหนุ่มที่เธอแอบชอบเขามานาน
เมื่อปลอบใจตนเองแล้วหญิงสาวก็จับโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา
