ออสตินยืนมองประตูห้องพักผู้ป่วยของอดีตเพื่อนรักแล้วลอบถอนหายใจพรืดใหญ่ ในมือถืออาหารกลางวันที่พระพายสั่งให้เอามาให้พี่ชาย วันนี้เธอติดเรียนเลยไม่ได้มาด้วยตัวเอง ไม่รู้อะไรทำให้พระพายไว้ใจเขา ที่ผ่านมาเขาเคยทำร้ายพระเพลิงจนปางตาย แต่เธอก็ยังไว้ใจให้เขาเอาอาหารกลางวันมาให้พระเพลิง
แอดด
ชายหนุ่มเปิดประตูเข้ามาหลังจากยืนทำใจอยู่สองนาน สายตาพระเพลิงปรายมามองออสตินเพียงนิด ไม่ได้รู้สึกแปลกใจที่เป็นอดีตเพื่อนรักแทนที่จะเป็นน้องสาวตน เพราะพระพายโทรมาบอกว่าออสตินจะมา
"พระพายฝากมา" ออสตินเอ่ยด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้างไม่เต็มใจพูด เมื่อวางอาหารกลางวันให้พระเพลิงเสร็จเจ้าตัวได้หมุนตัวเพื่อกลับ ทว่าพระเพลิงกลับเอ่ยประโยคหนึ่งขึ้นมา
"ไม่คิดจะหาอะไรใส่ข้าวกลางวันให้พี่เขยหน่อยเหรอ"
"มีมือมีเท้า ก็หากินเองดิวะ"
"แขนข้างถนัดกูใส่เฝือกอยู่ ถ้าเป็นพระพายก็คงจัดการทุกอย่างเองแล้ว"
"กูไม่ใช่พระพาย"
"สงสัย
