สองวันต่อมา
ร่างบอบบางในชุดเดรสสีขาวยืนโพสต์ท่าถ่ายรูปกับชิชาอยู่กลางแจ้ง ความร้อนบวกกับแสงแดดที่สาดส่องกระทบลงใส่เริ่มทำให้ใบหน้าพระพายซีดเซียวอย่างเห็นได้ชัด ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังฝืนทำงานต่อให้เสร็จ
แม้ว่าร่างกายไม่ให้แต่ใจเธอยังสู้ วันนี้อากาศร้อนอบอ้าวเลยรู้สึกไม่สบายเนื้อไม่สบายตัวอยากกลับไปพักผ่อน หากไม่มีงานด่วนเธอจะไม่ลุกออกจากเตียงนอนหนานุ่มเด็ดขาด
เสียงของตากล้องมืออาชีพดังขึ้นเพื่อยุติการถ่ายแบบ เธอผละตัวออกจากชิชาแล้วเดินเข้าร่ม เท้าเล็กบนส้นสูงตวัดเดินได้ไม่กี่ก้าวก็ต้องชะลอลง เพราะเกิดอาการหน้ามืดขึ้นมากะทันหัน
พรึ่บ
ออสตินพุ่งเข้ามาประคองพระพายในตอนเธอเซถลาจนเกือบล้ม เขาแอบสังเกตเธอตั้งแต่ทำงานแล้ว รู้ทั้งรู้ว่าไม่ไหวแต่ดึงดันถ่ายต่ออีก
"น้องพายไหวไหมคะ" ทีมงานผู้หญิงเดินเข้ามาถาม พระพายแค่พยักหน้าให้แทนการพูดออกไป "เอาน้ำไหม เดี๋ยวพี่หยิบมาให้"
"ไม่เป็นไรค่ะพี่วิว ข
