43 | สิ้นสุดการรอคอย

1456 คำ

วันต่อมา "พี่ซื้อข้าวมาให้ กินหน่อยเถอะ วันนี้ทั้งวันพี่ยังไม่เห็นพายกินอะไรเลย" พระเพลิงวางถุงอาหารตามสั่งที่ซื้อมาให้พระพายลงโต๊ะกระจก เอาแต่เฝ้าออสตินไม่ยอมกินอะไร แบบนี้สารอาหารจะไปถึงหลานเขาได้ยังไง ไม่ต้องสงสัยทำไมเขารู้เรื่องนี้ พวกแม็กซ์เวลล์เป็นคนเล่าให้ฟัง ยอมรับตอนแรกตกใจและแอบไม่พอใจในตัวออสติน พอรู้ว่าออสตินเต็มใจรับผิดชอบเรื่องที่เกิดขึ้น เขาก็เริ่มสบายใจ "ค่ะ" เธอยอมปล่อยมือจากออสติน เดินมาหย่อนตัวนั่งลงโซฟา หยิบข้าวที่พระเพลิงซื้อมาให้วางบนตัก ทำการเปิดออกเตรียมกิน "พี่รู้แล้วนะว่าพายท้อง" กึก มือเล็กชะงัก เธอเงยใบหน้ามองพี่ชายด้วยความรู้สึกผิดที่ไม่ได้บอกเรื่องนี้ด้วยตัวเอง "พายขอโทษนะคะ" "ขอโทษเรื่องอะไร พายทำไม่ได้ทำอะไรผิด" "ขอโทษที่ไม่ได้บอกด้วยตัวเอง พายนี่เป็นน้องสาวที่ไม่ได้เรื่องเอาซะเลย" "ช่างมันเถอะ อย่าไปคิดมากเดี๋ยวกระทบถึงหลานพี่ กินข้าวเยอะๆ กินเผื่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม