"ยังไม่นอนอีกเหรอ" พระพายเปิดประตูห้องน้ำออกมาหลังจากอาบน้ำเสร็จ สายตาเหลือบมองไปยังออสตินที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์บนเตียงผู้ป่วย ก่อนเธออาบน้ำ เธอบอกให้เขานอน พอออกมายังเห็นนั่งท่าเดิม
"รอนอนพร้อมเธอกับลูก คืนนี้มานอนบนเตียงกับฉันนะ"
"จะบ้าเหรอ ให้คนไม่ป่วยไปนอนบนเตียงคนป่วย"
"พื้นที่ว่างเหลือตั้งเยอะ นอนคนเดียวมันนอนไม่หลับ" เมื่อก่อนเขานอนคนเดียวได้ ทว่าพอมีพระพายเข้ามา เขากลับชินที่มีเธอนอนข้างกาย "อย่าลืมสิว่าฉันแพ้ท้องแทนเธออยู่ การได้กลิ่นหอมๆ จากเธอก่อนนอน มันทำให้ฉันหลับง่ายขึ้น"
"จะบอกว่าติดกลิ่นฉันว่าอย่างนั้นเถอะ"
"นอนด้วยกันนะ" น้ำเสียงออดอ้อนทำพระพายเผลอหลุดยิ้ม ตั้งแต่แพ้ท้องแทนเธอ ออสตินแทบไม่ใช่เขาคนเดิม เปลี่ยนไปราวคนละคน เมื่อก่อนไม่ชอบอ้อน ตัดภาพมาตอนนี้ อ้อนเธอเกือบยี่สิบสี่ชั่วโมง
"ให้กอดก่อนนอน แต่ไม่นอนบนเตียงด้วย"
"ที่ว่างเหลือตั้งเยอะ ขึ้นมานอนด้วยกันเถอะ"
