ตุบ! บ่ายสามของวันเสียงวัตถุหนักตกลงบนเตียงอย่างแรง มาพร้อมกับเสียงสบถท่าทางหัวเสีย เมื่อถูกรบกวนเวลานอน
“เชี่ยอะไรวะ”
“สมน้ำหน้า” เกวลินยกยิ้มมุมปากด้วยสีหน้าพึงพอใจกับการกระทำของตนเอง ที่สามารถจัดการเตชินท์ให้ลงไปนอนกับพื้นได้
“เธอทำอะไรเนี่ย” คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน พลันเอ่ยถามหญิงสาวด้วยความไม่เข้าใจ และคำตอบที่ได้ กลับทำให้เตชินท์ต้องยกมือขึ้นยีผมดกดำของตนเองท่าทางหงุดหงิด
“ตื่นขึ้นมา รู้สึกหมั่นไส้” หงุดหงิดที่เมื่อคืนเธอถูกคนแก่รังแกจนแทบไร้เรี่ยวแรง จนต้องตื่นมาเอาคืนให้สาแก่ใจ
“หมั่นไส้ผัว นี่ท้องแล้วเหรอ” เตชินท์อดแซวไม่ได้ ไม่ได้รู้สึกโกรธแม้แต่น้อยที่ถูกหญิงสาวถีบตกเตียงเช่นนี้
“พูดอะไรเนี่ย ฉันยังยี่สิบต้น ๆ เอง ไม่มีทางท้องตอนนี้หรอก” จะท้องได้ยังไงในเมื่อเธอพึ่งยี่สิบต้น ๆ ยังอยากใช้ชีวิตวัยรุ่นอยู่เลย แถมยังไม่พร้อมเป็นแม่คนด้วยซ้ำ
“ไม่แน่” เตชินท์ยืดอก พร้อมกับสีหน้า
