รถยนต์คันหรูขับมุ่งตรงไปยังบริษัทวัฒนะกุล โดยมีประธานหนุ่มขับรถด้วยตัวเอง และมีภริยาสาวนั่งอยู่ข้าง ๆ ซึ่งนี่คือครั้งแรกที่เกวลินนั่งรถมาที่บริษัทพร้อมกับเตชินท์เป็นครั้งแรก
จึงทำให้ร่างบางร้อนรนแทบนั่งไม่ติดเบาะรถ เพียงแค่กังวลกลัวมีพนักงานคนอื่นเห็น จนต้องรีบชี้นิ้วออกไปยังกระจกรถยนต์ แผดเสียงแหลมสั่งให้เตชินท์จอดบริเวณฟุตบาทข้างทางเสียงดัง
“จอดตรงนี้”
“ยังไม่ถึงบริษัท” เตชินท์จอดรถข้างฟุตบาทตามคำขอ พลันหันกลับไปมองหน้าเกวลินพร้อมตั้งคำถามด้วยสีหน้ามึนงงชวนสงสัย
“เดี๋ยวหนูเดินเข้าไปเอง ไม่อยากให้พนักงานคนอื่นเห็น”
“ทำไม?” เป็นคำอธิบายที่เตชินท์ไม่สามารถเข้าใจความหมายในคำพูดของหญิงสาวได้ พลันถามกลับเสียงเข้ม
“หนูเคยบอกคุณไปแล้ว หนูอยากเป็นแค่เด็กฝึกงาน ไม่ได้อยากเป็นเมียเจ้าของบริษัท”
“ปิดบังทำไม? ใคร ๆ ก็อยากเป็นเมียเจ้าของบริษัททั้งนั้น” เตชินท์ส่ายศีรษะเบา ๆ เต็มไปด้วยเครื่องหมา
