ห้องทำงานประธานบริษัทกว้างขวางสมฐานะ เงียบสงัดมีเพียงเสียงพลิกกระดาษเอกสารดังเป็นระยะ มีประธานหนุ่มนั่งอ่านเอกสารด้วยท่าทางสุขุม ใช้สมาธิจดจ่ออยู่กับเอกสารตรงหน้า
จนกระทั่ง! เสียงประตูห้องทำงานถูกเปิดเข้ามา ตามมาด้วยเสียงล็อกประตูจากด้านในที่ทำให้คนภายนอกไม่สามารถเข้ามาได้
“ล็อกประตูทำไม?”
เฟืองรัตน์ไม่ได้ตอบคำถามเตชินท์ แต่กลับเดินกรีดกรายเข้ามาใกล้ มือเล็กปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตทีละเม็ดอย่างใจเย็น สายตาจับจ้องไปยังใบหน้าหล่อเหลาอย่างจงใจเชื้อเชิญ
“ทำแบบนี้ คิดดีแล้วใช่ไหม” เตชินท์เอ่ยปากถามเฟืองรัตน์ด้วยสายตาและน้ำเสียงเย็นยะเยือก ยันตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้ทำงานท่าทางสุขุม
“เฟืองคิดดีแล้วค่ะ และเฟืองก็รู้ว่าคุณเตชินท์ก็ต้องการเฟืองเหมือนกัน” เฟืองรัตน์เปล่งเสียงหวานออกมา พลันก้าวเดินมาหาเตชินท์ด้วยความมั่นใจ
“หึ! เธอเห็นฉันเป็นคนแบบนั้นเหรอ”
“เฟืองหลงรักคุณตั้งแต่เจอที่ร้านลุงกับป้า และ
