หนึ่งปีต่อมา....
"ตะวันเดินมาหาป๊าเร็วครับ นี่เห็นมั้ยป๊าซื้อรถคันใหม่มาให้ด้วยน๊าา" ตาร์มันกำลังหลอกล่อลูกชายตัวอวบอ้วนที่น้ำหนักเกินอายุเพราะกินเยอะที่ตอนนี้อายุได้หนึ่งขวบแล้วและกำลังหัดเดินซึ่งตอนนี้ก็เริ่มที่จะเกาะยืนแล้วก็เดินได้แบบก้าวสองก้าวล้มอาจจะเพราะตัวโตกว่าเด็กในวัยเดียวกันเลยทำให้ทรงตัวลำบาก แต่เด็กชายก็ไม่ละความพยายาม หาที่เกาะแล้วก็ทรงตัวยืนขึ้นจากนั้นก็พยายามที่จะเดินไปหาพ่อของแกที่ยืนถือโมเดลรถซึ่งเป็นของเล่นที่ตะวันชอบมากที่สุด
เธอก็ลุ้นไปกับแกด้วยทุกครั้งที่เห็นว่าแกเริ่มยืนได้ด้วยตนเองโดยที่เธอกับตาร์จะไม่เข้าไปช่วยเพราะต้องการให้แกยืนได้ด้วยตัวเอง
พอก้าวไปข้างหน้าได้ไม่ถึงสามก้าวลูกชายตัวอ้วนก็ล้มลงแล้วลุกไม่ได้เพราะมันไม่มีที่ให้เกาะยืนก็ร้องไห้จ้า
"ลุกเองครับลูก" ตาร์พูดกับลูกโดยที่ตัวเองยังนั่งอยู่ที่เดิม เราสองคนแม้จะเป็นพ่อแม่มือใหม่แต่เราก็ศึกษามาแล้วว่าควร
