ตาร์..........
"แม่ แม่ ปะ ป๊าาาาา"
เสียงใสๆ ของลูกชายทำให้เขากับมีนรีบเดินไปหาเพราะแกพยายามที่จะเดินมาหา
"ทำไมยังไม่นอนอีกครับลูก หื้มม มันดึกแล้วนะลูก"
"คุณตะวันไม่ยอมนอนเลยค่ะ พอรู้ว่าคุณมีนกับคุณตาร์จะกลับมา"
"ตัวแค่นี้รู้จักรอป๊ารอแม่แล้วเหรอตัวแสบ"
เขาอุ้มแกขึ้นกอดมาและฟัดแก้มยุ้ยๆ ของลูกชายอย่างหมั่นเขี้ยว
" คิก คิก จี๋ จี๋ 555"
ตะวันหัวเราะชอบใจแต่ก็พยายามที่จะดันหน้าเขาออกแต่เขาก็ยังคอยแกล้งแกอยู่แบบนั้นจนโดนคนข้างๆ ดุ
"แกล้งลูกนะ มามะมาหาแม่"
ลูกชายตัวดีรีบพุ่งตัวไปให้แม่อุ้มทันที
"กลับมากันแล้วเหรอเด็กๆ กินไรมากันหรือยังลูก"
แม่เดินลงมาจากชั้นสองคงจะรู้ว่าพวกเขากลับมากันแล้วน่ะ
"กินมากันแล้วครับ นี่ครับของฝากจากเชียงราย"
เขาเดินไปหยิบถุงของฝากที่วางไว้บนโต๊ะมาให้แม่
"ขอบใจลูก ว่าแต่มีนทำไมหนูดูเหมือนคนอดหลับอดนอนเลยล่ะเข้าค่ายมันหนักมากเลยเหรอลูก"
เขาแอบขำอยู่
