‘ผมอยากได้เสื้อกีฬาคืน คุณเอาไปไว้ที่ห้องผมให้หน่อยได้ป่ะ เย็นนี้ต้องใช้ ผมฝากกุญแจสำรองไว้กับนิติบุคคลนะ พอดีว่าช่วงบ่ายวันนี้ผมไม่ว่างมี ‘นัดเดต’ กับสาว อ้อ…อย่าฝากเสื้อไว้กับนิติบุคคลนะคุณของมันชอบหาย’
เพราะข้อความที่เจ้าของเสื้อกีฬาส่งมาเสียยืดยาวทำให้คิริมาจำต้องมายืนเม้มปากอยู่หน้าห้องของเขาในช่วงบ่ายของวันเสาร์ ด้วยไม่ต้องการให้เขามาทวงเสื้อกับเธออีก ก่อนจะขึ้นมานี่เธอเอ่ยถามนิติบุคคลหลายต่อหลายครั้งว่าเจ้าของห้องไม่อยู่จริงๆ ใช่ไหม พอได้คำตอบว่าไม่อยู่ถึงได้กล้าขึ้นมา
หลังจากหยิบกุญแจสำรองที่รับมาจากนิติบุคคลออกจากกระเป๋า เธอก็ยืนชั่งใจอยู่สักพัก จากนั้นก็ตัดสินใจไขประตู ทันทีที่ประตูเปิดอ้าออกนัยน์ตากลมโตก็สอดส่ายไปทั่วรัศมีอย่างระแวดระวัง ครั้นแน่ใจว่าเจ้าของห้องไม่อยู่จริงๆ เธอถึงก้าวเข้าสู่ภายใน เดินเร็วๆ ไปยังโซนรับแขก ก่อนจะวางถุงเสื้อไว้ตรงโซฟา จากนั้นก็หมุนตัวตั้งท่
