เค้นความจริง (100%)

2444 คำ

“ถ้าอยากให้หยุดก็บอกมาว่าคุณเอาแม่ผมไปไว้ที่ไหน พูด…” เขาเค้นคอเสียงห้าวเจือแหบ ครั้นเห็นเธอยังเอาแต่เม้มปากด้วยสีหน้าทรมานก็ทำให้แม่คุณเสียวซ่านปานจะขาดใจด้วยการส่งนิ้วเข้าสู่กายสาวแล้วดึงออก แต่แค่นั้นก็ทำเอาคนถูกกระทำสะท้านเฮือก หลุดคำปฏิเสธเจือครางผาดแผ่ว “ฉะ…ฉันไม่รู้…ฮื้อ…อ๊า…” “ไม่รู้งั้นเหรอ คุณได้สลบคาอกผมแน่เจ้านาย” เสียงเข้มทวนคำอย่างฉุนเฉียว จากนั้นเขาก็จัดการคลี่กลีบดอกไม้งามออก แล้วตวัดลิ้นใส่ท่ามกลางการสะดุ้งเฮือก กัดปากแน่น ของคนที่ถูกกระทำ ครั้นเห็นแม่คุณยังไม่เลิกอดกลั้น มือสั่นระริกยังปิดปาก เขาก็ยิ่งนึกอยากเอาชนะ พงษ์สวัสดิ์เงยหน้าขึ้นมายักคิ้วให้ แล้วก้มลงไปลากลิ้นขึ้นลงร่องสาวถี่ยิบ ก่อนจะยื่นปลายนิ้วกรีดขึ้นลงอย่างยั่วเย้าเล้าโลมให้เธอไร้การควบคุม ทำเอาร่างแน่งน้อยเกร็งไปหมด ลมหายใจสะดุดขาดเป็นห้วงๆ แล้วเธอก็หวีดร้องออกมาในวินาทีที่นิ้วกระด้างชำแรกเข้าสู่กายสาว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม