“ม่ายอาว…ด้าจารอแมท ด้าคิดตึ๋งแมท” เสียงต้นประโยคยานคางจนคนเป็นแม่ส่ายหน้า และหันไปยิ้มขันให้สามี ถ้าพี่ชายไม่มาลูกสาวของเธอคงนั่งหลับแน่งานนี้
“ตัวเท่านี้รู้จักคิดถึงเป็นแล้วเหรอฮึ” มาร์โคเย้าลูกสาวเสียงกลั้วหัวเราะ ก่อนจะก้มลงหอมแก้มป่องๆ ฟอดใหญ่อย่างนึกมันเขี้ยวระคนเอ็นดูสุดหัวใจ
“คิดตึ๋ง คิดตึ๋ง”
“ไอด้า! พี่กลับมาแล้ว!” คนที่เพิ่งกลับจากไปร่วมฉลองวันเกิดของเพื่อนซี้ในแก๊งเอ่ยเสียงดัง หลังจากผลักประตูห้องนอนของบิดามารดาให้เปิดอ้าออก
“ว้าย…ว้าย…เสียงพี่ชายใครน๊า” บุปผชาติเอ่ยอย่างยิ้มๆ ก่อนจะหลุดหัวเราะออกมา เมื่อเห็นลูกสาวตัวน้อยทำท่าดี๊ด๊าดีใจจนออกนอกหน้า อาการง่วงงุนหายเป็นปลิดทิ้ง
แม่หนูน้อยรีบไถลร่างอวบๆ ลงจากเตียง แล้ววิ่งเตาะแตะไปทางประตู ก่อนจะร้องตะโกนเรียกชื่อพี่ชายพร้อมโถมเข้าหาทั้งตัว
“แมทด้าคิดตึ๋ง” ทันทีที่พี่ชายรับร่างหนักอึ้งไว้ในอ้อมแขน แม่ตัวน้อยก็ช้อนดว
