“คุณแม่พร้อมนะคะ นับหนึ่ง สอง สาม แล้วเบ่งนะคะ หนึ่ง สอง สาม” คุณหมอส่งสัญญาณให้พริมพิกาออกแรงเบ่งคลอดลูกออกมา เพราะตอนนี้ปากมดลูกของเธอเปิดกว้างและพร้อมที่จะคลอดลูกอย่างเต็มที่
“อื้อ…..ออกมานะลูกแม่ไม่ไหวแล้ว” พริมพิการ้องโอดครวญด้วยความทรมาน ตอนแรกเธอคิดว่าท้องที่สองเธออาจจะชินกับความเจ็บปวด แต่ความจริงแล้วไม่ใช่เลย
“มาค่ะ อีกรอบนะคะ หนึ่ง สอง สาม” หมอส่งสัญญาณอีกรอบพร้อมกับพริมพิกาที่พยายามออกแรงจนสุดพลัง จนในที่สุด….
“อุแว้ๆๆๆ” เสียงทารกร้องออกมาเป็นสัญญาณอันดีว่าเด็กปลอดภัย น้ำตาของคนเป็นพ่อเป็นแม่รินไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้
“พริม ลูกเราออกมาแล้วพริม” ภาวัตทั้งดีใจ และตื้นตันจนพูดอะไรไม่ออก
“ผู้หญิงหรือผู้ชาย ครบสามสิบสองไหมคะคุณหมอ” พริมพิกาเอ่ยถามด้วยความเพลีย
“ยินดีด้วยนะคะคุณได้ลูกสาวค่ะ แล้วก็ร่างกายเด็กสมบูรณ์ดีทุกอย่างนะคะ” หมอพูดด้วยน้ำเสียงยินดี ในขณะที่พริมพิกาพอได้ยินด
