เร่าร้อนไร้ปรานี

1042 คำ

เธอพูดซะขนาดนี้ เขาคงมีอารมณ์หรอก เขาตัดสินใจผละออกจากร่างสวย ขยับตัวมานั่งตรงปลายเตียง ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหนักใจ เพราะไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำให้เขารู้สึกไร้ค่าขนาดนี้มาก่อนเลย ทิพย์อัปสรจ้องมองเพดานนิ่ง ใจหนึ่งก็โล่ง อีกใจก็หม่นมัว รู้สึกได้ว่าตัวเองกำลังสับสนและวุ่นวายใจอย่างบอกไม่ถูก เธอจึงพยายามตั้งสติและตั้งความรู้สึกให้สงบที่สุด เพื่อให้เธอคิดและตัดสินใจอย่างมีสติมากที่สุดในสถานการณ์ที่ล่อแหลมเช่นนี้ “เอาเป็นว่าฉันขอโทษเธอด้วยละกัน เพราะฉันคิดแบบนั้นจริง” ในที่สุดเขาก็ยอมรับสารภาพ “ฉันหวังจะหลอกฟันเธอ อยากมีของเล่นไว้คลายเหงาที่บ้าน ฉันมันสารเลวแบบนี้เสมอแหละ แต่เรื่องที่ฉันบอกว่าเธอเป็นพยาบาลคนแรกของคุณแม่ที่ฉันเข้าหา มันเป็นเรื่องจริงนะ” เขาพูดจบก็ตั้งท่าจะลุก แต่กลับโดนสวมกอดจากด้านหลังเสียก่อน จากกายอุ่นแสนนุ่มของหญิงสาวแสนสวย เต้านมอวบอิ่มขาวผุดผ่องบดเบียดแผ่นหลังของเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม