“เมื่อคืน...เธอไปมั่วกับไอ้พี่ยมมา...คงมีความสุขล่ะสิ!!!”
เป็นคำแรกของเช้านี้ที่เขาทักทายเธอ ขณะเธอชงชาและกาแฟอยู่ในครัวของชั้นสอง
“มากๆเลยค่ะ” เธออยากให้เขารู้สึกเสียดายเท่านั้น แต่ดูเหมือนเขาจะไม่รู้สึกอย่างนั้นเลย
“ดีใจด้วยนะ ในที่สุดก็...ได้เป็นเมียเก็บลูกชายบ้านนี้สมใจอยาก”
“คุณน่านรู้ได้ไงคะว่าฉันมีความใฝ่ฝันอะไรแบบนี้ หรือว่าจากการที่ฉันง่ายกับคุณเมื่อวันก่อน”
เขากดกรามแผ่วเบา อารมณ์โกรธระอุขึ้นมาในอก จนเผยออกมาทางแววตาเย็นชาคู่นั้น
“เธอรู้ตัวเองดี”
“ใช่ค่ะ ทิพย์รู้ตัวเองดีว่ากำลังทำอะไรอยู่ คุณน่านอย่ามาใส่ใจเรื่องของทิพย์เลยค่ะ ทิพย์จะนอนกับใคร จะทำอะไรที่ไหนยังไง มันเป็นเรื่องของทิพย์ ไม่เกี่ยวกับคุณน่านเลยสักนิดเดียว”
“ไอ้พี่ยมมันโคตรเจ้าชู้เลย มันไม่มีทางเอาเธอมาเป็นเมียของมันหรอก มันก็แค่คิดกับเธอแค่ของเล่น มันก็แค่หลอกฟันเธอเท่านั้นล่ะทิพย์!!”
เธอถอนหายใจอย่างเหนื่
