ความรักและความคิดถึงที่มีให้กับสามีเป็นแรงผลักดัน ให้เธอ ดำเนินชีวิตของตัวเองไปอย่างดี สัปดาห์แรกของการฝึก ผู้กองโทรมาหา 1 ครั้ง สัปดาห์ที่สอง โทรมา 2 ครั้ง ก่อนจะหายเงียบไป ไม่ติดต่อกลับมาอีกเลย ช่วงเวลาแห่งความคิดถึง ที่แสนจะยาวนาน ทำให้คนเป็นภรรยา ลุกขึ้นมา แต่งตัวสวย ไปทำงานทุกวัน
"วันนี้ ทิชา สวยกว่า เมื่อวาน " ผู้เป็นพ่อ กอดลูกสาว ด้วยความรักสุดหัวใจ ตอนนี้ทิชากำลังอ่อนไหวอย่างหนัก แต่ไม่แสดงอาการอะไรออกมาให้พ่อได้เห็น พยายามยิ้มสู้ และพยายามจะดูแลตัวเองอย่างดี
"ข้าวกับต้มจืด แล้วก็ปลานึ่งซีอ้วนะลูก แม่ลั้ง เค้าสั่งปลาสดๆ มาส่งให้ตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง ทิชาทานปลาหน่อยนะ หมอเต เค้าทำตารางโภชนาการเอาไว้ให้แล้ว "
"ค่ะ "
ข้าวตรงหน้าหมดจานไม่เหลือ พ่อกับแม่มองหน้ากันแล้วอมยิ้ม
"กลางวัน ทานอะไรดี "
เพราะห่วงว่า ทานมื้อเช้า แล้วจะไม่ยอมทานอะไร
"ทิชานัดลินไว้ค่ะ "
ชื่อของลินิน ท
