ตาหวาน....
เราออกมาจากบริษัทแล้วกำลังจะไปรับเด็กๆที่โรงเรียนเพราะได้เวลาเลิกเรียนพอดีค่ะ ระหว่าทางพี่คีย์ก็จะคอยกุมมือฉันตลอดเวลา
"หวานนนน"
"คะ??"
"หวานยังคิดมากอยู่รึเปล่า" พี่คีย์ยังมีสีหน้ากังลใจอยู่ค่ะ ตั้งแต่อยู่ที่บริษัทแล้ว
"ถ้าบอกว่าคิดล่ะคะ" ฉันลองหยั่งเชิงถามพี่คีย์ดูค่ะเพราะเอาจริงๆฉันก็ยังมีติดค้างอยู่ในใจนิดหน่อยแต่เพราะฉันเชื่อใจพี่คีย์ฉันเลยไม่อยากพูดอะไรอีก แต่ในเมื่อพี่คีย์พูดฉันก็เลยอยากพูดในสิ่งที่ฉันคิด
"พี่ขอโทษ พี่ผิดเอง ต่อไปพี่จะไม่อะไรกับใครแล้วนะครับ"
"พี่คีย์ช่วยเพราะเธอน่าสงสารอันนี้หวานเข้าใจนะคะ แต่เค้าใช้ความสงสารที่พี่คีย์มีให้มาทำให้เราผิดใจกัน พี่คีย์คิดว่าไงล่ะคะ"
"พี่ไม่คิดว่าแก้มเค้ายังคิดอะไรกับพี่อยู่เพราะที่ผ่านมาพี่ไม่เคยสนใจอะไรเลยเห็นเค้าเป็นแค่พนักงานคนนึง"
"พี่คีย์ไม่คิดอะไรได้จริงๆเหรอคะ พี่คีย์เคยมีอะไรกับเค้ามาก่อนนะ"
"หวานก็รู้ว่าพ
