“ไมค์เป็นยังไงบ้าง”
คิริลเอ่ยถามผู้หญิงที่กำลังอุ้มเด็กน้อยอยู่ในอกและร้องไห้น้ำตานองหน้าอยู่ด้วยความร้อนรนกระวนกระวาย เขาคาดหวังว่าไมเคิลจะไม่เป็นอะไร
“ยังอยู่ในห้องผ่าตัดเลยค่ะ”
ชายหนุ่มพยักหน้ารับ ขณะกัดฟันฝืนทนทรุดกายลงนั่งบนเก้าอี้หน้าห้องผ่าตัด มองประตูห้องนั้นด้วยความคาดหวัง
“แล้วรู้สาเหตุไหมว่าทำไมไมค์ถึงขับรถไปชนกับต้นไม้แบบนั้น”
“ฉัน... ฉันไม่รู้ค่ะ ไม่มีใครบอกอะไรฉันเลย”
คิริลถอนใจออกมาเบาๆ มองสตรีตรงหน้าอย่างเวทนา
“ฉันว่าเธอกลับไปพักผ่อนที่บ้านก่อนเถอะ เดี๋ยวทางนี้ฉันจะจัดการให้ทุกอย่าง”
เนื้อนวลยกมือขึ้นป้ายน้ำตาทิ้ง พลางส่ายหน้า
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันทนได้ ฉันไม่อยากให้พี่ไมค์ตาย”
“เขาไม่เป็นอะไรหรอกน่าเชื่อฉันเถอะ อีกอย่างก็อยู่ในมือของหมอแล้วด้วย กลับไปพักผ่อนเถอะ อย่างน้อยๆ ลูกสาวของเธอก็จะต้องพักผ่อน”
จริงสิ... หนูเอวาต้องการพักผ่อน
เนื้อนวลน้ำตาไหลออกมาอีก พลางเด
