“เอาสิ แต่ถ้าไม่ชนะ ครอบครัวของเธอล้มละลายแน่ ซึ่งฉันไม่ได้ขู่ ไม่เชื่อไปถามพ่อของเธอดูสิ ว่ากล้าพอที่จะลองดีกับไทเลอร์ อิสไมนอฟ มาร์คิเดฟ หรือเปล่า”
ความโอหัง อวดดีของไทเลอร์ทอประกายรัศมีไปทั่วทั้งห้องเรียน และนั่นก็ทำให้ฟิลิเซียอึ้งจนพูดไม่ออก ยืนเงียบตัวสั่นด้วยความโกรธ
“ไปกันเถอะฟิลิเซีย ไปก่อนเถอะ”
เจนี่กระซิบข้างหูเพื่อน และออกแรงดึงอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้ฟิลิเซียไม่ได้ขืนตัวเอาไว้แต่อย่างใด แต่ก่อนจากมาหญิงสาวก็อดฝากความอาฆาตแค้นเอาไว้กับศัตรูหัวใจอย่างจันทร์เจ้าขาไม่ได้
“แกกับฉันจะต้องตายกันไปข้าง นังอีตัวชั้นต่ำ!”
แล้วสองคนก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งหายออกไปจากห้อง
ไทเลอร์แกะมือบางที่กอดเอวของตัวเองอยู่ออกจากตัว ก่อนจะก้าวยาวๆ ไปล็อคประตูห้องเรียน จากนั้นก็หันมามองหน้าหญิงสาวที่ยังยืนตัวสั่นเทิ้มอยู่ด้วยสายตาต่างไปจากเดิม
“เธอสร้างปัญหาให้ฉันไม่เว้นวันเลยนะจันทร์เจ้าขา”
“ฉัน...”
