จันทร์เจ้าขาสะดุ้งตื่นขึ้นมาพร้อมๆ กับฝันร้าย หล่อนกรีดร้องและดิ้นรนเพราะในฝันมีผู้ชายหลายคนกำลังรุมทำร้ายหล่อนอย่างป่าเถื่อน
“ไม่... อย่านะ ไม่...”
“ไม่เป็นไรแล้ว... ไม่มีอะไรแล้วเจ้าขา...”
เสียงปลอบประโลมและฝ่ามือที่ลูบไปทั่วใบหน้าอย่างอ่อนโยนทำให้หญิงสาวลืมตาขึ้น และสิ่งแรกที่หล่อนได้เห็นก็คือสายตาห่วงใยของผู้ชายตัวโตอย่างไทเลอร์ เขากำลังจ้องมองหล่อนอยู่ และยิ้มให้หล่อนอย่างปลอบประโลม
“เธอปลอดภัยแล้ว”
หญิงสาวยิ้มออกมาทั้งน้ำตา หล่อนยันกายลุกขึ้นนั่งและโผเข้าสวมกอดร่างหนาของไทเลอร์เอาไว้และร้องไห้ด้วยความหวาดกลัว เนื้อตัวสั่นเทิ้มจนน่าเวทนา
“ฟิลิเซียกับพวกมาดักหน้าฉันเอาไว้... ก่อนจะเอาผ้าเย็นๆ มาปิดที่จมูกของฉัน จากนั้นฉันก็ไม่รู้เรื่องอะไรอีกเลย”
“ฉันขอโทษนะที่ไม่สามารถปกป้องเธอเอาไว้ได้ แต่ฉันสัญญาว่าต่อจากนี้เป็นต้นไป เธอจะปลอดภัยจากคนพวกนั้น”
หญิงสาวช้อนตาขึ้นมองเขาอย่างขอบค
