นับตั้งแต่เกิดเรื่องวันนั้นจนถึงวันนี้ก็รวมๆ กันแล้วเป็นหนึ่งอาทิตย์พอดิบพอดี และไทเลอร์ก็ทำตามคำประกาศิตของตัวเองจริงๆ นั่นก็คือให้คนของเขาเฝ้าหล่อนทุกฝีก้าว ไม่ว่าหล่อนจะไปที่ไหนก็จะมีผู้ชายแต่งชุดสูทดำ สวมแว่นตาสีเดียวกับชุดสองคนเดินตามตลอดเวลา ตอนแรกก็รู้สึกอึดอัดไม่น้อย แต่หลังจากผ่านมาได้สามสี่วันหล่อนก็เริ่มชินกับมัน
และชินกับความใส่ใจของไทเลอร์ที่มีต่อหล่อนมากขึ้นด้วย
คิดถึงตรงนี้แล้วหัวใจก็อดที่จะพองฟูคับอกไม่ได้ ไทเลอร์อ่อนโยนกับหล่อนมากขึ้น เอาใจใส่ความรู้สึกของหล่อนมากขึ้น และก็ไม่เคยแสดงท่าทางหงุดหงิดหรือเบื่อหน่ายเลยยามที่มีสายตาของคนอื่นจ้องมองมา เขาทำตัวเป็นปกติดีทุกอย่าง หล่อนเสียอีกทั้งประหม่าและรู้สึกไม่คู่ควรอยู่ตลอดเวลา เพราะรู้ดีว่าสักวันทุกอย่างที่มีในตอนนี้จะเปลี่ยนไป ไทเลอร์ก็แค่ยังไม่เบื่อหล่อนเท่านั้นเอง
หัวใจที่พองฟูก่อนหน้านี้เหี่ยวแฟบลงอย่างสิ้นเชิง แม้จะฝ
