กว่าที่จะตั้งสติได้ ชายหนุ่มก็กอดและปลอบบุตรสาวอยู่นาน จนเขาเพิ่งนึกได้ว่ายังไม่ได้โทรเรียกกู้ภัย และเขาก็ไม่กล้าเคลื่อนย้ายร่างของหญิงสาวเพราะอาจจะทำให้เธอบอบช้ำมากกว่าเดิม เขาจึงตะโกนบอกให้คุณครูที่ยืนมองอยู่รอบๆ ช่วยเรียกกู้ภัยมาช่วยหญิงสาว แต่ก็มีคุณครูท่านหนึ่งบอกออกมาว่าเรียกแล้ว นั่นทำให้เขาเบาใจขึ้นมาอีกเปราะหนึ่ง ตอนนี้ภาพของเขาทำให้คนที่ยืนมองอยู่ต่างมองด้วยความสงสาร ส่วนคู่กรณีนั้นก็ยืนรอตำรวจมาโดยไม่ได้ได้หนีไปไหน
ความทุกข์ที่สุดในชีวิตของภูริก็คือครั้งนี้ เขาไม่เคยรู้สึกเจ็บปวดแบบนี้มาก่อน ก่อนที่เขาจะมารอดักพบลูกที่โรงรียน เขาก็ยังลังเลว่าเขาจะสามารถทำตามข้อเสนอของเฌอริตาได้มั้ย แต่พอเขาเห็นทั้งสองคนแม่ลูกถูกรถชนต่อหน้าเขาเท่านั้นแหล่ะ คำตอบทุกอย่างมันออกมาจากหัวใจของเขา เขาจะเสียใครไปไม่ได้อีกแล้ว ถ้าเธอฟื้นตอนนี้เขาจะบอกเธอทันทีว่าเขายินดีให้ทุกอย่างที่เธอขอ ขอแค่เธอตื่นมา
