ลูกของใคร?...1

432 คำ
สัญชาตญาณบางอย่างบอกว่าเด็กคนนี้คือลูกของเขา และคำตอบของการหายไปของเฌอริตาที่เขาไม่เคยรู้ มันคงจะเป็นเรื่องที่เธอตั้งท้องสินะ ใจเด็ดเหลือเกิน ไม่ยอมบอกเขาเลยว่าเธอท้อง แล้วยังใจร้ายกีดกันเขากับลูกไม่ให้มาเจอกันอีก แบบนี้เขาต้องเข้าไปคุยกับเธอและบิดาให้รู้เรื่อง เขาจะไม่ปล่อยให้ทุกอย่างคลางแคลงใจอยู่แบบนี้ ถ้าเด็กน้อยเป็นลูกของเขาจริง เธอก็ควรจะได้ในสิ่งที่เธอควรได้ ไม่ใช่มาอยู่ตกระกำลำบาก เรียนโรงเรียนของเด็กยากไร้แบบนี้ หลังจากการมอบทุนจบลง สองพ่อลูกก็โล่งใจเป็นอย่างมาก พวกเขารีบพาเด็กหญิงภูริตากลับทันที แต่ระหว่างที่สามคนกำลังเดินกลับไป ภูริก็เข้ามาขวางทั้งสามคน นั่นทำให้สองพ่อลูกตกใจเป็นอย่างมาก ในที่สุดก็มาถึงวันนี้สินะ วันที่ต้องเผชิญหน้ากับผู้ชายที่เห็นแก่ตัวอย่างภูริ “ขอทางค่ะ กรุณาอย่าขวางทาง” เฌอริตารีบบอกทันที เพราะเธอไม่ต้องการที่จะเผชิญหน้ากับเขา “คุณลุงใจดีนี่นา สวัสดีค่ะ” เด็กน้อยที่จำเขาได้รีบกล่าวทักทายเขาทันที นั่นทำให้ผู้เป็นมารดาต้องถอนหายใจออกมาด้วยความลำบากใจ จะมาน่ารักอะไรตอนนี้ล่ะลูก คนยิ่งไม่อยากให้อีกฝ่ายสังเกต แต่บุตรสาวกลับสร้างซีนขึ้นมาเอง นั่นทำให้นายชายและเฌอริตารู้สึกกังวลเป็นอย่างมาก “หวัดดีครับ ลุงขอคุยกับคุณแม่เราหน่อยได้มั้ยครับ” ภูริเอ่ยกับเด็กน้อยพร้อมกับรอยยิ้ม เขาไม่อยากสร้างความบาดหมางต่อหน้าเด็ก เขาจึงควรจะแยกออกไปคุยกับเธอสองคนน่าจะดีกว่า “ได้ค่ะ” เด็กน้อยอนุญาตอย่างไร้เดียงสา “ไปเถอะลูก จะได้รีบกลับบ้านกัน” นายชายบอกบุตรสาวให้รีบไปเคลียร์ เขาหวังว่าทุกอย่างจะเรียบร้อย จะได้ไม่มีเหตุอะไรที่จะต้องมาเกี่ยวข้องกับภูริอีก “ฉันเวลาให้คุณห้านาที ฉันไม่อยากเสียเวลากับคนอย่างคุณไปมากกว่านี้” เฌอริตากล่าวเสียงห้วน ก่อนที่เธอจะเดินไปรอเขาที่มุมหนึ่ง ส่วนสองตาหลานก็เดินเลี่ยงออกไป เพราะผู้เป็นตาคำนวณไม่ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาจึงพาหลานหลบไปในมุมที่จะไม่ได้เห็นความบาดหมางของคนทั้งคู่
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม