หลังจากที่แยกจากภูริแล้ว เฌอริตาก็มาหาบิดาและบุตรสาว สีหน้าเธอเต็มไปด้วยความกังวลอย่างปิดไม่มิด ทำให้นายชายถึงเอ่ยถามบุตรสาวเบาๆ
“เป็นไงบ้างลูก เคลียร์ไม่จบเหรอ”
“ไม่รู้ว่าเขาจะยอมจบหรือเปล่าค่ะพ่อ วันนี้มันวันซวยอะไรก็ไม่รู้ จังหวัดก็ออกจะกว้าง หนูก็หลบมาได้ตั้งหลายปี อยู่ดีๆ ก็มาเจอแบบนี้ ไม่รู้เลยว่าเขาจะปล่อยมือ หรือมาวุ่นวายกับเราต่อ” เฌอริตาเอ่ยออกมาเสียงเบา แววตาของเธอตอนนี้เต็มไปด้วยความกังวล
“ตากับแม่คุยอะไรกันเหรอคะ เฌอแตมฟังด้วยนะ” เด็กน้อยเห็นสองคนซุบซิบกัน ก็หันมาถามด้วยความสนใจ
“ไม่มีอะไรหรอกลูก เรากลับบ้านกันดีกว่านะคะ” เฌอริตารีบบอกบุตรสาว ก่อนที่จะหันมาสบตากับบิดา เพื่อให้หยุดพูดเรื่องนี้ สามคนจึงเดินทางกลับไปด้วยอารมณ์ที่ต่างกัน
และก็ดูเหมือนว่าหลังจากวันนั้นทุกอย่างจะเงียบสงบลง แต่เฌอริตาไม่ได้รู้เลยว่าคลื่นใต้น้ำกำลังเกิดขึ้นมา เพราะภูริได้ขอความร่วมมือกับคุณครูที่
