พีย์คลายวงแขนกำยำออกจากการสวมกอดภรรยา เขาหยัดใบหน้าขึ้นมาสบสายตาของเธอ ทั้งสองคนร่ำไห้ดวงตาแดงก่ำบ่งบอกถึงความรักที่มีต่อกันและกัน
"มิลครับ...ผมขอโทษ" คำขอโทษที่เต็มไปด้วยความจริงใจและรู้สึกผิด ทำให้หัวใจดวงน้อยของมิลล่าหวั่นไหว ทว่าเธอกลับรู้สึกเหนื่อยเหลือเกินกับเรื่องราวระหว่างพีย์และอดีตภรรยาของเขา ใบหน้าสวยคมจึงเมินหนีไปทางอื่น เพราะยังคงต้องการเวลาในการไตร่ตรองความสัมพันธ์ของทั้งคู่
"มิลจะยังไม่หายโกรธผมก็ไม่เป็นไรนะครับ แต่ผมอยากขอโทษกับเรื่องที่เกิดขึ้น ทั้งๆ ที่ความจริงมันไม่มีอะไรเลย ผมไม่ได้เป็นคนขอให้ผู้หญิงคนนั้นเข้ามาในบ้านของเรา เขาเข้ามาเองนะครับ มิลช่วยรับคำขอโทษของผมไว้ได้หรือเปล่าครับ?" พีย์รั้งมือเล็กมากุมไว้ ทว่าหญิงสาวกลับสะบัดมือหนาออก และยังคงปราศจากคำพูดใดๆ จากเรียวปากอิ่มขบเม้มบึ้งตึง
"มิลครับ..."
"จริงๆ มันก็ไม่ได้มีอะไรอย่างที่คุณว่านั่นล่ะค่ะ มิลผิดเองที
