มิลล่ายืนมองสามีที่กำลังบรรจงหั่นบร็อกโคลีบนเขียง แม้จะเป็นสามีภรรยากันทว่ากลับไม่เคยเห็นเขาเข้าครัวทำอาหารเลยแม้แต่ครั้งเดียว คิดไม่ถึงว่าชายหนุ่มจะช่ำชองเรื่องอาหารยิ่งกว่าตนเสียอีก
"คุณพีย์ทำอาหารเก่งมาก แต่ไม่ใช่ว่าจะยอมเข้าครัวทำให้ใครทานง่ายๆ" น้าเดือนเดินเข้ามาหาหนุ่มสาวในห้องครัว นางพูดพลางส่งยิ้มมาให้มิลล่า
"ก็ฝีมือการทำอาหารของน้าเดือนอร่อยนี่ครับ ผมก็เลยไม่จำเป็นที่จะต้องเข้าครัวเอง"
"แล้วทำไมวันนี้อยู่ๆ ถึงอยากเข้าครัวเองล่ะคะ?" นางถามแม้จะรู้คำตอบดีอยู่แล้ว แต่ก็อยากให้ลูกเลี้ยงพูดออกมาต่อหน้าภรรยาของเขา
"อยากทำให้เมียลองชิมครับ เผื่อว่าจะทำให้มิลอารมณ์ดีแล้วก็หายโกรธผม" พีย์ตอบพลันชำเลืองมองภรรยาด้วยแววตารักใคร่ มิลล่าแกล้งเมินหนีไปทางอื่นแก้เก้อเขิน จากนั้นจึงเดินไปล้างผักที่แช่อยู่ในชามใบใหญ่
"ถ้างั้นวันนี้น้าจะไม่อยู่ในครัวก็แล้วกัน ให้หนูมิลคอยเป็นลูกมือของคุณพีย์ช่ว
