ราวยี่สิบนาทีผ่านไป ริลภัสสังเกตเห็นว่าวรากรยังไม่เดินกลับมา น่าแปลกที่เธอรู้สึกกระวนกระวายใจเมื่อชายหนุ่มหายไป แม้จะรู้ดีว่าเขาอาจจะทำธุระส่วนตัวอยู่ในห้องน้ำหรือออกไปเดินเล่นที่ไหนสักแห่ง
"ภัสขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ" ริลภัสบอกทุกคน แล้วเธอจึงลุกเดินตรงไปยังห้องน้ำ พร้อมทั้งกวาดสายตามองหาวรากรไปทั่ว ทว่ากลับไม่พบเขาเลย มือเรียวจึงล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าสะพายใบเล็ก แล้วต่อสายไปยังชายหนุ่ม
(ครับ) เสียงปลายสายฟังดูเคร่งขรึมมากกว่าปกติ
"คุณกรอยู่ไหนคะ มาเข้าห้องน้ำเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว ภัสเป็นห่วงก็เลยออกมาดูแต่ว่าไม่เห็นคุณกรอยู่แถวๆ ห้องน้ำเลยค่ะ" หญิงสาวพูดโทรศัพท์พลางกวาดสายตาไปทั่ว ในขณะที่วรากรยืนดูดบุหรี่อยู่ระเบียงซึ่งเป็นพื้นที่สำหรับดูดบุหรี่โดยเฉพาะ
(ผมแค่มาเข้าห้องน้ำ ทำไมคุณภัสต้องเป็นห่วงผมด้วยครับ) เขาถามมาตามสาย ทำให้ริลภัสฉุกคิด เธออึกอักไม่รู้ว่าควรจะตอบอย่างไร
"
