ร้านอาหาร
"ทานมื้อเที่ยงบ่ายโมงกว่า แล้วจะทานมื้อเย็นกี่โมงกันครับเนี่ย ปกติผมไม่ค่อยทานอาหารผิดเวลานะครับ" พีย์เอ่ยขึ้นหลังจากที่สั่งอาหารเรียบร้อยแล้ว มิลล่าทำหน้าบึ้งตึง เพราะชายหนุ่มพูดราวกับกล่าวหาว่าตนทำให้เขาต้องทานอาหารผิดเวลา
"งั้นคราวหน้าคุณก็ทานก่อนสิคะ เหมือนที่เมื่อเช้าคุณทานก่อนมิลไง"
"ก็มัวแต่ตามหามิลไงครับ จะเอาเวลาไหนไปทาน คราวหน้าก็อย่าหนีออกจากบ้านแบบนี้อีก"
"ก็บอกว่าไม่ได้หนีไงคะ มิลแค่รู้สึกไม่อยากอยู่ตรงนั้นก็เลยหลบออกมา อีกอย่างก็บอกคุณวรากรไว้แล้วด้วย แบบนี้ไม่ได้เรียกว่าหนีหรอกค่ะ เพราะถ้ามิลจะหนีจริงๆ คุณตามหามิลไม่เจอหรอก"
"ไม่ได้หนีก็ไม่ได้หนีครับ ว่าแต่มิลไม่มีโทรศัพท์แล้วบอกวรากรได้ยังไง อย่าบอกนะว่ายืมโทรศัพท์คุณภัสโทรหากรแทนที่จะโทรหาผม" พีย์จ้องมองภรรยาด้วยแววตาคาดโทษ
"เปล่าค่ะ มิลไม่ได้โทรหาคุณกร แต่ว่ามิลบังเอิญเจอคุณกรก็เลยบอกไว้ ถ้าเกิดมิลไม่ได้บั
