ปึงๆ ปึงๆ ปึงๆ!
มันคือเสียงทุบประตูไม่ใช่เสียงเคาะ
ทันทีที่บานประตูห้องล่าคลื่นถูกเปิดออกกันต์ธีร์ก็ไม่รอช้าเข้ามาพาน้องสาวกลับเข้าห้อง โยนร่างแก้มใสเข้าไปในตัวเองแล้วก็หมุนตัวเดินกลับออกมายังห้องฝั่งตรงข้าม พ้นประตูเข้ามาแค่สามก้าวก็หันไปกระชากคอเสื้อล่าคลื่น
“กูให้มึงคบกับน้องกูได้แต่ยังไม่ได้อนุญาตให้มึงแดกน้องกู!”
ล่าคลื่นกระชากมือเพื่อนออกก่อนจะขยับคอเสื้อที่เป็นรอยยับให้กลับเข้ารูป ตวัดสายตามองไอ้จงอางหวงไข่ตรงหน้าก่อนจะพูดว่า “แล้วกูบอกตอนไหนว่าแดกน้องสาวมึงเข้าไปแล้ว”
“ก็มึงกับแก้ม!” มันฮึดฮัดจะพูดก็ไม่พูดจะว่าก็ไม่ว่า “โอ้ยช่างเรื่องนั้นเถอะ แต่แก้มยังเด็กถ้ามึงจะแดกก็รอให้น้องมันโตกว่านี้หน่อยไม่ได้หรือไง”
“เด็กที่ไหนแก้มสิบเก้าแล้วนะเว้ย อีกไม่กี่ปีก็บรรลุนิติภาวะแล้ว”
“ไม่รู้แหละน้องกูยังเด็ก มึงห้ามแดก!” กันต์ธีร์ยืนกรานเสียงแข็งจิ้มนิ้วไปยังหน้าอกล่าคลื่นให้มันสลักในใจ
