เช้ามืดวันแข่งขันกีฬาเทควันโด
ท้องฟ้ายังไม่ทันสว่างแก้มใสก็ได้ยินเสียงคล้ายกำลังมีคนพูดคุยกันอยู่ในห้องนั่งเล่น เธอปรือตาขึ้นด้วยอาการสะลึมสะลือ อ้าปากหาวหวอดพลางยกมือขึ้นมาขยี้นัยน์ตาคู่สวยก่อนจะลุกออกจากเตียงเดินไปยังประตูแล้วเปิดออก
ล่าคลื่นกับกันต์กำลังนั่งดูรายชื่อผู้เข้าแข่งขันในโทรศัพท์มือถือก็เหลียวมามองแก้มใสเป็นสายตาเดียวกัน
“ทำไมตื่นล่ะพวกพี่เสียงดังเหรอ” ล่าคลื่นลุกขึ้นจากโซฟาเดินเข้ามาโอบเอวแฟนสาวดึงเข้าไปกอดไว้หลวมๆ
คนง่วงนอนเอนกายพิงร่างแกร่งของแฟนพลางวาดแขนทั้งสองข้างโอบเอวเขาแล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงยานคางติดอ้อน
“ทำอะไรกันอยู่เหรอคะ ยังไม่สว่างเลยนะ”
ล่าคลื่นยกนาฬิกาที่ข้อมือขึ้นมาดูพบว่าตอนนี้เป็นเวลาตีห้าแล้ว เขานัดพวกน้องๆ ไปเจอกันที่อาคารพลศึกษาตอนหกโมงเช้า แม้การแข่งขันจะเริ่มต้นตั้งแต่แปดโมงเช้าเป็นต้นไปแต่ทั้งนี้ก็ยังต้องเผื่อเวลาสำหรับการเตรียมความพร้อมวอร์มร่าง
