ตอนที่ 46.

1073 คำ

                ปีแล้วปีเล่าผ่านไปไวเหลือเกิน หมอริชาร์ตและภรรยาได้จากไปในปีที่สิบด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ปัทมาหอบหิ้วลูกสาวออกมาหาห้องเช่าอยู่ ลูกสาวตัวน้อยเติบโตพร้อมกับภาระที่เพิ่มขึ้น ปัทมารับจ้างทำงานทุกอย่างตามแต่จะมีคนจ้าง ด้วยวุฒิการศึกษาที่น้อย และไม่ต้องการทำงานประจำที่ต้องใช้เอกสารยืนยันตัวตนป้องกันไม่ให้ใครรู้ว่าเธอเป็นใคร เธอจึงทำงานได้เงินไม่มากนัก อาศัยเงินจากการวาดรูปขายและการรับจ้างถักเสื้อพอประทังชีวิต จนได้งานทำที่ร้านขายขนมปังของจอร์ซ อดีตเพื่อนเก่าที่เคยทำร้ายเธอในอดีต                 “ผมขอโทษนะปัทมา ผมไม่ขอให้คุณให้อภัย แต่ผมอยากให้คุณรู้ว่าผมเสียใจจริงๆ”                 คำขอโทษของจอร์ซกับนิสัยที่เปลี่ยนไป ทำให้ปัทมายอมให้อภัยอีกฝ่าย และมาทำงานที่ร้านขายขนมปังของจอร์ซ ซึ่งตอนนี้กลายเป็นคนละคนกับจอร์ซลูกชายเศรษฐีเพลย์บอยที่เคยคิดปลุกปล้ำเธอเมื่อสิบปีก่อน หลังจากครอบ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม