โขมพัตถ์ปลูกทุเรียนพันธุ์หมอนทอง ก้านยาว และชะนีไข่เอาไว้เมื่อหลายปีก่อน แต่ก็มีทุเรียนบ้านแซมอยู่ด้วย ทุเรียนบ้านรสชาติจะหอมหวานมันและทำข้าวเหนียวทุเรียนอร่อยกว่า
โขมพัตถ์ตัดทุเรียนพันธุ์ต่างๆ เอาไว้สองสามวันแล้ว เขารู้ว่าเธอชอบรับประทานทุเรียนหมอนทอง เลยอยากจะเซอร์ไพรส์
เขาเก็บทุเรียนบ้านลูกไม่ใหญ่มากนักมาทำข้าวเหนียวทุเรียน ในขณะที่เธอจัดการนึ่งข้าวเหนียว เขาก็นำทุเรียนพันธุ์หมอนทองลูกโตที่สุกพอดีมาวางตรงหน้าคนที่นั่งอยู่กับพื้นห้องครัว
“พี่ไข่จ๋า...” คนเรียกถึงกับน้ำลายสอ มองเขาตาโต
“พี่ปีนขึ้นไปตัดมาบ่มเอาไว้สองสามวันแล้ว รู้ว่าตัวเล็กชอบกิน” เธออยากจะกรีดร้องเหลือเกิน แทบอยากจะกระโดดไปกอดเขาแล้วหอมแก้มเสียสักฟอดสองฟอดที่เขาน่ารักขนาดนี้ ผู้ชายอะไรน่ารัก รู้ใจไปเสียหมด
“ตัวเล็กอยากกินไม่ใช่เหรอ วันก่อนเห็นบ่นให้ฟัง”
“พี่ไข่จำได้ด้วยเหรอจ๊ะ” เธอนั่งขัดสมาธิลงตรงหน้าทุเรียน ชอบก
